Hierbij een paar mooie herinneringen en favoriete momenten met opa van Charlotte.

Opa en Texel zijn altijd onlosmakelijk met elkaar verbonden geweest. Texel is niet meer hetzelfde. Met de pont oversteken en dan bellen dat je de boot van 10:00 had gehaald. En opa die dan stond op te wachten en zwaaien bij aankomst. Wandelen in de Dennen, met oma haar laurierdropjes en opa die bij ieder huis wel een verhaal over een Tesselaar heeft.
Blijven logeren op 'Joshe haar oude kamer' met op iedere kamer een eindeloze stroom boeken of potjes jam en zoetzuur.
Later, toen oma er niet meer was kwamen er boekenkasten beneden in de woonkamer met vooral het Thema Nederlands Indie. Alles moest nog op de fiets.
Op de fiets naar de moestuin (met een jerrycan water achterop) of op bezoek bij de camping waar we stonden met de caravan.
Opa wilde met alle geweld zelf taart en lekkers meenemen en ging dan eerst nog langs de Aldi. Met als resultaat heerlijk krokante bevroren appeltaart die gewoon met alle koppigheid werd opgegeten. Ook de sorbetbekerijsjes van de Aldi waren reuze handig in de fietstas.
Weer of geen weer, grijze sokken in sandalen. Teletekst kijken op de tv.

Ik zal opa altijd blijven herrinneren als een trotse Tesselaar, erg zuunig maar ook liefhebber van muziek maken, bridgen en veel zoetjes in de koffie en een eindeloze voorraad grote gevulde koeken voor de visite.
Vaarwel opa, ik ga je missen en sluit je voor altijd in mijn hart.

Charlotte