Ab, je laatste column prijkt nog in Punt. Onbegrijpelijk dat jij er niet meer bent. Ik leef mee met degenen die jij achterlaat.

het komt rauw binnen zo'n bericht in de volkskrant, ab bobbink is overleden, een oud collega, leeftijdsgenoot.veel herinneringen aan die tijd komen langs. het was een aardige, goeie vent herinner ik me. ik wens alle dierbaren van ab veel sterkte en zoek elkaar op met goeie herinneringen aan ab. hij blijft in gedachten bij jullie.

Ab,

Sinds donderdag heeft het woord "Absent" voor mij binnen het onderwijs permanent een andere lading gekregen. Lamgeslagen heb ik vele malen ons contact door mijn gedachten laten gaan. Op de werkvloer voornamelijk korte uitwisselingen, maar online altijd spontane ontmoetingen met soms filosofische, dan weer een humoristische of talige inslag. Het zijn deze zaken, in combinatie met je vermogen tot zelfrelativering en bescheidenheid, die mij bij gaan blijven. Verder kan ik alleen maar hopen dat internet voldoende bereik om tot daar boven tot komen. AGZ is een icoon kwijt.

avête!

Apperdeflap, wat gebeurt er nu? Ben je ineens plots zomaar weg uit je eigen time line. Maar ook uit die van anderen, uit die van mij. En dat terwijl er nog zoveel was te doen, er nog zoveel was dat we wilden doen. En dan heb ik het alleen nog maar over de dingen bij Avans en bij AGZ. Maar wat moet dat niet zijn daarbuiten....zo vollop als jij bezig was! Ik genoot van je blogs, van je teksten. We hadden nog zo leuk samen een verpleeghuispatient gesimuleerd in Terneuzen; samen lopende achter de rollator. Jij met je ipad als verlengstuk van je lijf en ik met mijn onafscheidelijke slofjes die ik maar niet aan mocht. Ik kan het nog niet geloven; als ik je foto zie geloof ik dat ik je morgen gewoon weer tegen kom en je groet of dat we even kletsen of een overleg plannen. Maar morgen is je uitvaart...en dat is zo'n definitief iets....jakkes. Maar mijn herinneringen aan je zijn mooi....en dat is ook definitief en dat gaat niet meer weg; dat houd ik strak bij me! Potverdorie, ik ga je missen.

De wereld staat stil. Er is geen troost bij het verlies van een dierbare. Om Willem Wilmink te citeren: In 't Nederlands is iemand doodgegaan. Over zijn reis nooit meer iets vernomen. In het Twents is iemand 'uit de tijd gekomen'. Dus je weet zeker: hij kwam veilig aan.
Ab heeft gereisd, dat is zeker! Hij is gelukkig geweest; hij is trots geweest op zijn geliefden. Hij is moedig geweest, zowel sterk als kwetsbaar. Hij heeft gegeven. Ik prijs me gelukkig dat ik een stukje met Ab heb kunnen meereizen. Dat heeft me geïnspireerd, verwarmd, gemotiveerd en verrijkt. binnen de academie en tijdens onze Indonesie-reizen.

Ab,
Een gedenkwaardige man met veel capaciteiten.
Een fijne luis in de pels voor Avans
Een puur gemis voor AGZ
Sterkte voor iedereen die dicht bij hem stond
Arno

Ab,
Ik vond jou altijd een zeer prettige en markante collega, een groot verlies voor Avans. Ik wens jouw naasten en dierbaren veel sterkte.

Dag Ab, donderdagochtend passeerde ik je toen je buiten stond en je zei heel vrolijk:" Hoi Miran."
Iedere keer als ik je zag moest ik even grinniken: jouw colums waren vaak zeer scherp maar ook humoristisch.
Wat afschuwelijk dat je zo maar ineens weggerukt werd uit je leven met je dierbaren, en collega's , zonder afscheid zomaar ineens weg. Jij hoorde voor mij bij Avans en ik zal je vertrouwde verschijning missen.
Ik wens jouw familie veel sterkte met het verlies van jou en op Avans zal er altijd een plekje leeg blijven miranda
.

Wat schrok ik toen ik de mail las met het nieuws. Familie, vrienden en verder nabestaanden wens ik veel sterkte de komende tijd!

Het is al lang geleden dat ik met Ab samenwerkt in het team opleidingen van GGNet.
Ik herinner me Ab als een fijne en loyale collega.
Ik wens zijn familie veel sterkte met dit grote verlies/