Bedroefde, Arie & Gerry, Marjan, Jan & Ellen, kleinkinderen en alle naaste familieleden,
Met het overlijden van jullie moeder, schoonmoeder en oma betuig ik jullie mijn meeleven. Daags nadat Arie me had gebed, heb ik woensdagochtend de H. Mis voor haar zielenrust opgedragen .... dat ze nu weer verenigd mag zijn met haar echtgenoot Jan. Tegelijk wens ik jullie toe dat je troost kunt vinden in haar geloof in de verrijzenis en in de goede herinneringen die jullie hebben. Zelf vind ik het altijd bemoedigend dat we over de grens van de dood heen verbonden blijven met onze dierbaren, niet alleen in de herinneringen, maar intenser nog door het gebed en de H. Eucharistie. Mooie en troostrijke woorden vind ik altijd in de oproep om voor onze dierbaren te bidden; een gebed wat nooit verloren gaat. Want eenmaal in de hemel zal de voorspraak van jullie moeder voor jullie door dit gebed des te effectiever zijn. Jullie hebben natuurlijk de laatste tijd veel meer voor haar moeten zorgen, dan andersom; maar een moeder blijft een moeder en zij zal - zij het op een andere wijze - vanuit de hemel jullie 'begeleiden'.
Jullie allen en speciaal jullie als kinderen, Arie, Marjan en Jan, wens ik veel sterkte. Ook jullie sluit ik natuurlijk in in mijn gebed en de H. Eucharistie voor jullie moeder.
Het lukt me toch niet om dinsdag naar Helmond te komen. Maar zoals afgesproken, houd ik contact.
Verenigd in ons geloof en in de hoop op het weerziens, groet ik jullie vriendelijk en ben ook dinsdag - zij het op afstand - met jullie verbonden.
Grt.
Wim Miltenburg