Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Toen ik vorig jaar samen met mijn dochter bij de Open Dag van het Dalton kwam kijken heb ik hem nog gezien en gesproken. Als oud-leerling was het een aparte ervaring om na 28 jaar weer door de gangen te lopen, en ook om sommige leraren nog te zien. Zo ook Frank Vlaardingerbroek. Een deur naar een geweldige tijd. Des te groter de schok van het nieuws van zijn overlijden. Wat een treurig nieuws. Mijn oprechte deelneming aan de familie en sterkte aan iedereen. Hij heeft zeker een blijvende (positieve) indruk achtergelaten op velen.

Beste familie Vlaardingerbroek
Heel veel sterkte toegewenst met dit enorme verlies van jullie vader en echtgenoot
en de mensen op school met hun geliefde collega/docent.
Fam. Atmosoerodjo/Kalfsbeek

Lieve , beste familie ,
onlangs las ik het bericht van het overlijden van Frank. zo triest en zo veel te vroeg.
Wij , enkele oud-daltonezen , hebben Frank leren kennen in de tijd dat wij het bestuur vormden van de stichting Jan de Vries ( voorheen Oudleerlingenvereniging Dalton) . Hij en de helaas ook veel te vroeg overleden Ton waren onze zeer betrokken contacten met de schoolleiding. Mede door de inzet van Ton en Frank hebben wij zo lang met zoveel plezier reünies kunnen organiseren.
Namens oud-daltonezen wens ik jullie heel veel sterkte.
Groet
Peter van Raalte

Inmiddels is het 12 jaar geleden dat ik het Dalton verliet, maar de herinneringen aan Frank blijven. Samen met mijn vriendinnetjes hebben we de boel aardig op stelten gezet, maar Frank kon altijd wel om ons lachen. Hij hield ons een hand boven het hoofd wanneer nodig, maar sprak ons ook streng toe als we een grens hadden gevonden.
Voor mij persoonlijk zijn dit de meest waardevolle leermomenten van mijn middelbare school periode.
Frank, rust zacht. Heel veel sterkte aan de familie, vrienden en collega's.

Gecondoleerd Margot, Teun en Guus met het overlijden van jullie lieve man en vader. Wat een gemis.
Heb Frank heel kort mogen meemaken tijdens de zwangerschapsyoga voor een nog ongeboren Teun. Wat was dat een leuke tijd, altijd lachen, mede en vooral dankzij Frank.
Heel veel liefde en sterkte gewenst door Stella (van Bambi en Shelley).

Lieve frank, ook ik was 1 van die brutale VMBO leerlingen, iedere keer kwam ik binnen in je kantoor en dan wist je het alweer. Je hebt altijd het hand boven mijn hoofd gehouden, ervoor gezorgd dat ik op school mocht blijven en mijn diploma haalde!
Ik ben je zo ontzettend dankbaar voor alles wat je voor mij (natuurlijk voor alle anderen ook) hebt gedaan. Je bent veel te vroeg heengegaan, deze slopende ziekte had je niet verdiend. Heel veel sterkte aan de nabestaanden en Rust zacht lieve Frank

Lieve Frank,
Wat is het snel gegaan..
Ik kan me nog herinneren dat u op de diplomauitreiking in 2015 zo trots was op ons..
U haalde de herinneringen van onze reis naar boven..
Uw vmbo-ers van dit jaar hebben voor heel veel grijze haren gezorgd.. maar u zag ons hoe we werkelijk waren...
Druk, gek en soms een beetje onbeschoft maar met een hartje van goud..
Weet u nog dat we werden ''verbannen'' uit het hotel, omdat ze het niet zo leuk vonden dat we de brandblusser hadden aangezet..
Of dat we u midden in de nacht belde.. Toen we stiekem een sigarretje uit het raam aan het roken waren in Berlijn en dat er een paar dronken Duitsers naar binnen probeerde te klimmen...
U stond altijd voor ons klaar... Maakt niet uit welk tijdstip of wat we hadden gedaan...
Ik ga u heel erg missen, Dalton Voorburg wordt nooit meer hetzelfde zonder u...

Rust zacht lieve Frank...

Bo Widdershoven