Woorden schieten te kort, verslagenheid en ongeloof..

Je was het meisje waar ik tijdens onze schooltijd smoorverliefd op werd maar zo gek is dat helemaal niet tot op de dag van vandaag blijf jij degene die altijd iedereen wilde helpen en voor iedereen klaarstond en jezelf soms wel een vergat maar met een hart van goud en stralende ogen is dat ook helemaal niet gek..

Twee jaar terug waren we nog bezig met een klassenreunie te organiseren de momenten van contact waren kort maar de afgelopen dagen komt steeds meer het besef dat wij jouw nooit meer zullen zien spreken of horen..

Het nummer Toen Ik Je Zag..

Dat was 1 van de nummers van de schoolfeestjes de indruk die je hebt achtergelaten

Vanavond met een paar van jouw oude klasgenoten jouw de laatste eer nog kunnen bewijzen en kunnen aanschouwen wat voor prachtgezin je hebt.

Yvonne, rust in vrede en bedankt voor al die mooie en bijzondere tijden