Wim, heel erg bedankt voor alles wat je voor me hebt gedaan. Er zijn altijd zoveel manieren geweest waarop je me hebt gesteund en je er voor me was. Als afstudeerhoogleraar, als promotor, als vakgroepsvoorzitter, als promotor van mijn promovendi, als decaan van de faculteit Elektrotechniek van de TU/e. Eigenlijk heb ik mijn loopbaan grotendeels aan jou te danken. Je was een slimme vent, die toch een heel gewoon mens bleef. Ik had je nog heel veel goede jaren samen met Tonny gewenst, daar is een einde aan gekomen. Het ga je goed!

Wim was veel meer dan een zeer kundig hoogleraar en vakman. Voor veel van zijn promovendi was hij ook een vaderlijk figuur die je met levenswijsheden op weg hielp. Ik heb warme herrinneringen aan onze gesprekken tijdens de twee-wekelijkse autoritten naar Leuven, de belevenissen van onze toer schaatstochten en andere (vakgroeps) uitstapjes. Wim was ook de persoon die aan de wieg stond van mijn carriere, zowel binnen de universitaire wereld als in die van de industrie.
We verliezen in Wim een warm mens.
Ik wens de nabestaande veel sterkte toe met het heengaan van Wim.