Soms is het leven zo oneerlijk....
Ik heb Wiljan lang niet meer gezien voordat hij overleed, vroeger zag ik hem regelmatig: bij onze opa en oma in Odiliapeel, bij ons in Uden of bij Wiljan thuis in Nuenen...
Mijn broer Leon (neef van Wiljan) is in 2008 overleden: zowel Leon als Wiljan hadden één grote passie: VRACHTWAGENS... van Truckstars tot dekbedovertrekken, van kleding met trucks erop tot het maken van de mooiste 'Scaniatekeningen'...
Hopelijk kunnen Leon en Wiljan nu samen in de hemel hun liefde voor vrachtwagens delen.....
Esther, Thijs, Ilse, ome Albert, Nelly, Esther en gezin: ik wens jullie alle sterkte...
Liefs,
Dian (nicht Wiljan)

Liefste papa,

Wat ben ik trots dat ik jou mijn vader mag noemen! We hebben zo ontzettend veel herinneringen mogen maken, ondanks dat het er natuurlijk veel meer hadden moeten zijn.

Ik waardeer je als vader, maar ook als mijn beste vriend. Jij bent degene die mij heeft geleerd om te genieten van het leven. Kijken naar wat je hebt en daar op bouwen, dat was wat jij altijd hebt gedaan.

Je was erg actief, zo reed je veel kilometers en zat je bijna nooit stil (tot het laatste moment!). Daardoor ben ik op plekken geweest, waar ik anders nooit zou komen. Ik heb dingen gedaan, die ik anders nooit zou doen. En ik heb dingen van jou mogen leren, die ik anders nooit had geleerd.

Ik denk vaak aan wanneer jij welke keuze zou hebben gemaakt. Daardoor kom ik er steeds meer achter dat ik je echt nodig heb. Ondanks ik niet weet waar je nu bent, weet ik dat je er voor ons zou zijn wanneer we je nodig hebben!

Ik hou van je papa!!!!!❤️

Liefs, Ilse

Een mooie herinnering voor mij was een keer met carnaval, Esther was erbij en met.iemamd.waar we toen mee omgingen zong Wiljan heel het lied 'het is moeilijk bescheiden te blijven'. In z'n kikker pak dat 'm zo goed stond.

Toen ik geen beschikking had over een auto kon ik meteen op Wiljan rekenen, Thijs was er ook bij, om heen en weer te rijden een stuk België in en daar ook nog een uur op mij te wachten.
We reden nog langs ASML waar hij nog graag over vertelde.
Zo had je nog een gezellige avond ook nog.

Nooit moeilijk doen en altijd plezier maken. Altijd bereid om te helpen.

Door Wiljan kwam ik ook op plaatsen en feesten waar ik anders nooit zou zijn geweest.

Truckshow in Assen toen we nog enigszins jong waren. Of meer recent een truckshow die hij zelf organiseerde meer in de buurt.

Vorig jaar nog een mooie rit gemaakt in z'n leger jeep.

Wiljan bedankt.voor alle mooie momenten.

Lieve familie en vrienden van Wiljan,
Gecondoleerd met het verlies van Wiljan. In mijn hoedanigheid als re-integratiecoach heb ik Wiljan begin 2023 leren kennen. We hebben sinds die tijd vele gesprekken gevoerd waarin ik Wiljan heb leren kennen als een rechtdoorzee man, die absoluut nog niet van plan was om te stoppen met leven. Na zijn afscheid bij ASML heb ik heb dit jaar nog een aantal keer gesproken als coach. Op 21 mei was onze laatste afspraak. Toen had ik niet gedacht dat dit onze laatste afspraak zou zijn. Hij was naar Son gekomen met zijn 'nieuwe' bestelbusje, wat was Wiljan daar trots op. De lol spatte er vanaf. Zo mooi dat hij daar zijn energie aan kon besteden, mensen hadden het tenminste over wat anders dan zijn ziekte als hij in dat busje aankwam. Voor zijn kinderen en vrouw en verdere familie heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies.
Hartelijke groet Corien Plaisier Stap Nu.

Als neefjes waren we vaak samen, lekker spelen met onze tractoren en ander boerderij spul.
en samen met familie op vakantie, dat was altijd leuk en gezellig. soms ook spannend, zoals die ene keer dat we op de vlucht moesten voor die vervelende jochies en ons verstopten in "het wiebelkasteel".
De interesse voor vrachtwagens kwam en je volgde mij.
Zo ontstond er een mooie hobby. Zo we hebben wat afgefietst over de industrieterreinen van Eindhoven. En dan niet via Geldrop terug want daar regende het altijd...
Toen we het rijbewijs hadden werd het gebied groter en maakten we vaak tochtjes naar de haven van Antwerpen, daar zagen we veel buitenlandse trucks.
Je leerde Esther kennen en er kwam een gezinnetje. Ons contact werd wat minder maar we zagen elkaar bij familiefeestjes en uiteraard op alle truckshows. (ook enkele die je zelf organiseerde!).
Na een zakenreis kwam het nare nieuws dat je ziek was.....je ging de strijd aan en bleef positief.
helaas heb je de strijd niet kunnen winnen...
Gelukkig mocht je je verjaardag en en truckmeeting in Oerle nog mee maken.
Heel mooi was daar het rondje over het terrein in het golfkarretje, nog een keer samen op tour en trucks fotograferen.
rust zacht Wiljan , we gaan je missen.

Beste Wiljan,
ik was heel hard geschrokken met dit verschrikkelijk nieuws. ik heb jullie 3j niet meer gezien of gesproken dus ik wist niet dat je ziek was. Vreemd en raar, mekaar 6j lang gezien en gesproken in de amerikaansetruck club. We zijn zelfs eens bij jullie op bezoek geweest toen Frans en ik aan het toeren waren, ik weet nog dat je boeken uit de kast haalde van alle foto's van vroeger, en hoe je alles wist: Die vrachtwagen is bij die persoon of die truck is nu naar daar. Rust zacht Wiljan en tot ooit. Groeten Cindy Teerlinck

Een mooi mens om tegen te komen. Zowel bij Typical Dutch voor het scoren van een frikadel als bij de Albert Heijn in Nuenen. Altijd vrolijk en enthousiast en altijd in voor een praatje. Afgelopen Pasen heb ik je voor
het laatst gesproken nadat ik je in het dorp zag rijden in je mooie blauwe Bakkersbus om paaseieren
te kopen voor je gezin. Je had in alles nog zoveel plezier. Ook in je mooie Truck Events in Oerle. Ik heb het allemaal gevolgd op Facebook. Wat fantastisch mooi dat je daar nog kon zijn.
Esther, Thijs en Ilse. Heel veel sterkte met dit grote verlies.
Lenie.

Zodra de lente kwam, werden we regelmatig “opgeschrikt” door het bijzonder claxongeluid van de legerjeep van Wiljan. Vele malen hebben we je voorbij zien -en vooral dus horen- komen, alleen of met je kinderen. En sinds dit jaar stond er nog een mooi oldtimer exemplaar op de oprit. We kunnen ons een slechter uitzicht bedenken.
Je hebt je ritten tot het laatste toe volgehouden. Voor ons waren je ritjes een goede aanleiding voor een praatje op straat of een kopje koffie. Dat zullen we enorm gaan missen.
Lieve Esther, Thijs en Ilse, heel veel sterkte en laat de claxon nog maar vaak afgaan!

Jullie buren , Eva en Victor

Wiljan,Esther, Thijs en Ilse woonden nog niet zo lang in het huis in de Willem Alexanderstraat. Wij gingen op vakantie en bij het eerste rustplekje bij een tankstation in Frankrijk kwamen wij ze tegen. In eerste instantie elkaar aankijken en vragen: joh jullie wonen toch 2 deuren verder? Dat was dus zo. Hoe bizar dat je elkaar spreekt op dat moment. Daarbij kwamen we ook te weten dat Wiljan een collega van Jan was bij ASML. Mooie kennismaking was dit.

Daarbij vergeet ik ook niet de momenten dat er weer een truck voor de deur stond. Trots als hij was om erover te praten. Ik vind namelijk grote trucks ook mooi en indrukwekkend. Dus we hadden wat te bespreken.
Wat zullen we Wiljan en zijn trucks gaan missen. Esther, Thijs en Ilse, heel veel sterkte.