Gisteren een lach en een traan... mooiste afscheid ooit, wat ben ik onder de indruk hoe mijn tante, neefje en nichtje het afscheid van mijn oom hebben geregeld. En hij zelf ook veel invloed had. 1 woord WOW.. gisteravond fleurige kleuren naar de foute party. Hij heeft het tegen velen gezegd, het leven gaat door, fleurig. Al zullen we nog veel aan hen denken. 💙

Jaren werkten Wil en ik bij Zorggroep Almere af en aan met elkaar op of in elkaars nabijheid. Hij werkte op de afdeling waar ik manager was en later trof ik hem als lean-adviseur of projectleider. De laatste anderhalf jaar hengelde ik hem als projectmanager (opnieuw) naar de directie ouderenzorg.. Er moest lijn gebracht en voortgang gehouden worden in alle projecten die liepen. Wil speelde daar een belangrijke rol in. Hij was betrokken, loyaal, altijd dienstbaar en helpend. Hij was ook leuk om mee te werken.
Wil stapte daadwerkelijk aan boord. Hij bleef niet aan de zijlijn. Dat deed hij met veel nuchterheid en een goeie dosis humor. Hij kon het soms goed oneens met je zijn en ging een discussie nooit uit de weg. Hij zei wat hij vond, maar t was nooit vervelend. Hij had geen verborgen agenda. Hij wilde gedegen oplossingen en daar ging hij voor.
Hij was een fijn persoon om mee te werken.

Ik had hem zo meer tijd gegund in dit leven.

Wil sloot zijn werkmails altijd af me ‘Ave’. Deze keer moeten we het omdraaien en groet ik hem: Ave, Wil.

Veel sterkte Sophia en familie.
Inge Broeckaert