Lieve oom Piet, Eric, Sylvia en natuurlijk ook Antoinette en Bas,
Zojuist kon ik de online- afscheidplechtigheid bij wonen. Dankjewel dat jullie dat mogelijk gemaakt hebben. Het is ook voor mij een emtioneel afscheid. Wat fijn dat jullie haar nog een keer zo mooi in herinneringen en met humor hebben laten opleven!
Met tante Trees ben ik net zo’n genieter van allerlei lekkers. En wat was dat bijzonder als ik als kind azen bij jullie op vakantie was en in het café een schoteltje onder der grote glazen pinda-automaat op de bar mocht zetten. Er ging een muntje in en dan rolde er een grote hand vol nootjes uit.
Eens stuurde Tante Trees me voor een pakje boter naar het winkeltje in Reek. “Gij zijd er zeker ene van Jozef Linders” zei de vrouw achter de toonbank. Ik was perplex. Wij woonden in Den Haag en de groenteman op de hoek, waar ik vaak boodschappen voor mijn moeder haalde, wist zelfs na drie jaar nog niet wie ik was. Hoe kon die wildvreemde vrouw dat weten? Tante Trees moest er hartelijk om lachen, toen ik haar nog steeds volledig verbaasd ernaar vroeg.
Gelukkig maar dat ze van mij als nichtje toch hield ook al kon ik geen woord plat! En inderdaad een verjaardagskaartje heeft ze nooit overgeslagen, behlave dit jaar. Nog geen twee weken voor haar dood belde ze me daarover geheel onverwachts op, want ik moest niet denken dat ze me vergeten was. Ze was mijn lievelings tante en ik ben zo blij dat ze me met Sylvia en oom Piet zelfs in Duisland noch bezocht heeft! Wat fijn helemaal nu, tante Trees. Dankjewel schat. Ook ik vergeet jou niet. Je blijft in mijn hart!
Lieve familieleden gecondoleerd met het verlies van jullie dierbare vrouw, (schoon)moeder en oma. Mijn gedachten zijn bij jullie!
Angela Linders
