Welke van de (vele) mooie herinneringen aan Oom Doc wil je delen met Tante Nel, de kids, familie, vrienden, de wereld?
Ik heb er een paar uitgekozen…blijvende en mooie herinneringen. En sommige zijn heel erg blijvend, dat kan ik je vertellen.
Een van de oudste memories – ja, deze is onuitwisbaar – is dat ik op een vroege zondagochtend in de poli aan de Prinsessestraat door Oom Doc werd "ge-sunat". Best traumatisch voor een kind, zo’n "ingreepje". Maar de manier waarop Oom Doc je kon gerust stellen met zijn fijne en rustgevende stem, dat maakte dat je bijna vergat waarvoor je eigenlijk daar was. Dat je huilend aan het lachen was, en dat het voorbij was voordat je er erg in had.
Of die ene keer in dezelfde poli toen ik een "klem injectie" en meerdere hechtingen kreeg…hij kon met zijn afleidingstactiek over andere zaken praten, maar ondertussen met naald en draad je huid aan elkaar "rijgen".....ik kijk nu anders aan tegen deze hechtingen 😊
Bij Oom Doc en Tante Nel was je altijd welkom.... Mahonylaan, Uranusstraat, Gompertstraat en Twee Kinderenweg. Met name aan de Uranusstraat hebben we als pubers vaak en soms tot heel laat “rondgehangen” met Randall, Charmaine, Janine & Hendra. Nooit een probleem, behalve dan die ene keer toen Oom Doc ons "vriendelijk doch dringend" verzocht om toch naar huis te gaan….want het was al ver na middernacht en we waren best nog luidruchtig. Onze eigen schuld, en achteraf hebben we er wel om gelachen. Maar op dat moment schrik je je een hoedje en je zorgt dat je heel snel verdwijnt 😊. Volgens mij de eerste en de laatste keer dat ik Oom Doc “boos” heb meegemaakt.
De volgende dag waren we weer welkom, niets aan de hand (wel nadat je voorzichtig had geïnformeerd als Oom Doc nog boos was op ons).
Mijn herinneringen aan Oom Doc en Tante Nel als onderdeel van de Indra Maju familie zijn onbetaalbaar….met de Family Days (o.a. op Tamanredjo, Billiton), de voetbal toernooien, volleybal, badminton en andere evenementen (Miss Indra Maju in Torarica).
De voetbalwedstrijden van de “veteranen” van Indra Maju waren steevast een kiek. Die wedstrijden werden vaak al gewonnen langs de zijlijn, met al die “tori man’s”….ja, ook met Oom Doc in de lead.
En wie kende Oom Doc niet als 1 van de (3 of meer) musketiers.....😊😊...altijd een fatu.
Tijdens onze vakanties in Su kwam kwam we Oom Doc vaak tegen op 1 plek op zondagochtend: Saoena markt…meestal genietend van zijn dawet. En dan een kort babbeltje over van alles en nog wat.
Oom Doc die als persoon, professional, politicus zijn sporen heeft verdiend. Een behoorlijke track record. Ga daar maar eens aan tippen.
Dat het de laatste jaren minder ging qua gezondheid, dat was een gegeven. Oom Doc is nu gaan rusten, een welverdiende rust na de hectiek van de afgelopen periode.
En zijn heengaan laat een leemte achter. Dat is een feit. Maar ik hoop dat we samen met de familie deze leemte kunnen opvullen met de vele mooie en onuitwisbare herinneringen aan Oom Doc.
Selamat Jalan Oom Doc, Waka Bun!
Tante Nel, Randall, Charmaine, Janine & Hendra…heel veel sterkte voor jullie allemaal.
Bosi's & Brasas,
Lloyd, Marjorie & Megan
