Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Hi Thomas,
Het wegvallen van iemand als jij laat een grote leegte achter, maar ook een legaat van moed, toewijding en vriendschap. Ik kan niet meer dan steun aan je naasten bieden en hen de zekerheid geven dat jij niet vergeten zal worden.

Hoop dat jij je rust gevonden hebt Thomas, rust zacht.

Nu families samenkomen, de samenleving de schade van het afgelopen jaar in kaart brengt kijk ik op dit moment juist wat vaker naar mijn app. Antwoorden zal je niet meer. Niet in dit leven. Maar dat hoeft ook niet. Het feit dat ik een onderdeel ben geweest van jou leven het afgelopen jaar doet mij goed. Ik zeg wel eens; Judge me on the people I avoid. Dat had een one-liner van jou geweest kunnen zijn. Want na al je overwinningen en na het overleven van je eigen innerlijke demomen zag je hoe lelijk de wereld kon zijn. Dat wist je al. Maar nu voelde je het ook. En dat dreef de soldaat in je om fysiek altijd in topvorm te willen zijn. En dat was je. Tot het einde. En wellicht nu nog steeds in een vorm die ik nog niet kan begrijpen.

Ik mis je. Ik mis je harde woorden als je vond dat ik niet met 3 *** marrokanen had moeten matten. Dat ik niet moest zeiken om een dubbele breuk in mijn pols. Of de wiskey die mijn potentie afbreekt zoals Bush de Twin Towers. Ik mis je gabber. Ik mis je dankbaarheid tijdens het grillen. Ik mis de appjes als ik weer eens van de radar verdween. Samen de burgerlijke ongehoorzaamheid tijdens de avondklok..

Je zei ooit; als het voor mij geen meerwaarde is dat je er bent, dan had je er niet gezeten, want dan ben ik liever alleen. En door die bril heb je me leren kijken. En kijken zal ik tot we elkaar weer zien.

Knuffel

Lieve thomas,

Ik lees hier al meerdere berichtjes van oud klas genootjes die net als ik erg geschrokken zijn van dit bericht. We waren goede maatjes op het Rijnlands, inmiddels jaaaaren geleden! Maar herinneringen blijven en zo ging ook jij bij het ophalen van oude tijden nog weleens door mn hoofd. Het leuke aan facebook is dan ook dat je elkaar nog een beetje kunt volgen, ook al spreek je elkaar misschien niet meer. Ik schrik ervan te horen dat je zo in de knoop zat dat je geen andere uitweg meer zag. Ik had jou zoveel beter en moois gegund! Dit bericht raakt me dan ook flink. Ik hoop dat je de rust nu hebt gevonden en dat daar boven een paradijsje op je wacht.

Liefs, ilse

Thomas, wat vreselijk om te horen wat er is gebeurd.

Ik kende je als iemand die levendig, humoristisch en een krachtig persoon was. Je liet niet over je heen lopen en stond voor je maten klaar.
Wat ging er toch in je om? Waarom dit drastische besluit? Hopelijk vind je je rust. Hopelijk zet je het 'daarboven' goed op stelten.

Rust zacht.

Allereerst veel sterkte en gecondoleerd voor de familie. Ik ken Thomas van het Rijnlands Lyceum en herinner hem als een van mijn beste schoolvrienden van 2003 tot 2006. We waren toen nog onschuldig de wereld aan het ontdekken. Waar ik nu het eerste aan terugdenk zijn de avonden dat ik gezellig bleef logeren samen met Boeffie op de kamer. Na die tijd zijn we (helaas) uit elkaar gegroeid maar dat soort dingen gebeuren op die leeftijd. Hoewel ik je al een behoorlijke tijd niet gezien of gesproken heb ben ik erg geschrokken van dit nieuws dus vandaar ook mij berichtje. Rust zacht!

Allereerst gecondoleerd voor Gerda, Jan-Willem en Kirsten.

Ik ken Thomas als stoere drukte maker en beste vriendje op de basisschool. Altijd samen naar de Biesbosch met de boot, kampvuurtjes maken, smerige karpers vangen, Pokémon spelen op de GameBoy. Of naar Friesland, opzoek naar knuffels om de “Kartoffel familie” uit te breiden, onderweg op het Ijsselmeer altijd een bordje rode kool met haché.
Later ben je met ons meegegaan naar Frankrijk, ravotten in de bossen samen met mij en mijn broertje Rashied. We hebben het hem af en toe best moeilijk gemaakt door zijn geliefde knuffel in te vriezen, aan een vlaggenstok te hangen of in de wasmachine te verstoppen.
Als ik mijn herinneringen zo langsga waren we stiekem gewoon lieve, vrolijke jochies, opzoek naar avontuur.
Ik heb je sinds die jaren niet meer gesproken, maar je dwaalt altijd nog door onze gedachten zo nu en dan. Wellicht dwalen we ooit nog eens langs elkaar, kunnen we nog eens een keertje bijpraten… Tot dan kerel, rust zacht.
Akram, Rashied en Silvia.

Thomas was een graag geziene collega!
We willen alle familie en vrienden van Thomas bij dezen heel veel sterkte toewensen in deze moeilijke tijden.
Thomas zal gemist worden bij Defensie en door al zijn collega's.

Namens het volledige team FBD en SB van het Majoor Jan Linzel Complex

Het lukte maar niet om wat op papier te zetten.. omdat ik het nog niet kan of wil geloven.
Maar nu we vanavond afscheid van je gaan nemen en morgen je lichaam naar je laatste rustplek brengen, wordt het toch wel akelig echt..

Wij kennen je al van zolang geleden en rond 2013 kwam je na 8 jaar weer op ons pad terecht en daar zijn we ontzettend dankbaar voor. We hebben altijd genoten van je aanwezigheid!
Je overgoot ons altijd met complimenten over dingen waar we ook daadwerkelijk aan werkten en wij zullen altijd trots blijven op hoe we jou hebben zien groeien.

We zullen je gigantisch missen maar beseffen ook dat jij nu eindelijk de rust hebt gevonden waar je naar op zoek was...
Rust zacht, lieve Thijsse 🌹

Thomas of hoe wij hem toen noemde Thijse.
Een spring in het veld, een waus, een makker, een gabber. We konden altijd lachen met en om hem, gek was niet gek genoeg voor hem en god wat hebben we gelachen.
Feestjes en festivals niet te kort maar ook een rustig een avondje poolen was altijd een feest met hem. Jammer vond ik het dat we uit elkaar zijn gegroeid toen hij besloot bij de landmacht te gaan werken, maar ja tijden veranderen. Ik blijf aan de mooie en gekke jaren terugdenken.

Rust zacht maat en veel sterkte gewenst aan de nabestaanden.