Ik las vanmorgen deze tekst bij een overlijdensbericht. Moest direct denken aan het overlijden van Stephanie. Het bericht van haar overlijden raakte me dubbelhard. Ik herinnerde me haar als een sprankelende energieke vrouw die ik ergens in 2018 leerde kennen tijdens mijn interim opdracht voor Arbo Unie. Zij werkte toen voor Liander. In september vorig jaar hadden we weer contact. Ze bleek dezelfde kanker te hebben als bij mijn vrouw was geconstateerd. Ze was toen nog uiterst strijdbaar en positief. Zo komen mooie mensen opeens voor een tijdje op je pad en zo kom je elkaar jaren later ook weer even tegen.......Goede reis en stekte voor de familie.

Lieve Stef,
De abanico van jullie bruiloft heb ik bewaard en zojuist uit het hoesje gehaald. Ik zal er hard mee wapperen om je meer wind onder je vleugels te geven. Goede reis en rust zacht.
X Arnold-Gerard

Lieve Stevers, lieve familie en vrienden van Stevers,
Samen met Jeco en Mac kwam jij op PK wonen. Ik woonde er al aan paar jaartjes. Met alles deed jij vol enthousiasme mee! Met je prachtige, grote glimlach en mooie, onschuldige ogen. Van de vele verkleedfeestjes tot aan de huisbar met vuilniszak. De vele theetjes in de GK. Wat hebben we het fijn gehad met elkaar 💜🧡
Wat een ongelofelijk verlies voor iedereen.
liefs Annebeth

Lieve Steef,
Onze moeders waren beste vriendinnen en zo leerde ik jou ook kennen. Jij was een stuk ouder en kwam soms op mijn broer en mij passen. Dat was altijd feest, we mochten lang opblijven en samen televisie kijken. Ook de avonden dat we met onze gezinnen kerst vierde zijn me dierbaar. Jullie voelde als familie. Later ging je een paar keer met ons mee op vakantie. We gingen graag varen met elkaar en dan altijd even lekker hard. Als jij erbij was was er leven, gezelligheid en plezier. We genoten intens. Als je weer weg ging was het stil en moest ik weer wennen.
Nadat je je gezin kreeg zijn we elkaar uit het oog verloren. Toen je ziek werd kregen we weer contact. We hadden een mooi gesprek via Whatsapp over dat je het gevoel had nog een missie te hebben. Ik voelde zoveel kracht en levenslust in jou.
Je hebt mij laten zien ten volste te leven. De tijd hier op aarde ten diepste te beleven en ervaren. Ik weet zeker dat je moeder en oma op je wachtte en ze je in hun armen hebben gesloten. De hemel heeft er een prachtige engel bij en jij, lieve Steef, leeft voort in alles en iedereen.

Liefste Stef,

Jij en ik waren echte hartenbuddies op het werk, ik zie ons nog zitten op Schiphol en later in Hoofddorp… je was zo ontzettend gedreven maar vooral zo betrokken bij alle mensen… je was voor velen een steun , eigenlijk voor iedereen waarmee jij contact had met je heerlijke glimlach , twinkelende ogen en lieve luisterende oor. We hadden tussen de drukte door - want je werkte veel en (te) hard…- hele mooie gesprekken, zoals het overlijden van je moeder die je zo miste. We dachten dat het wel heel goed zou klikken tussen onze boefjes die even oud zijn of tussen mij en Esteve .. van afspreken live kwam het maar steeds niet.. er kwam corona en ik ging naar een andere locatie. Gelukkig sprak ik je nog af en toe en ben meer dan dankbaar voor het laatste onbezorgde gesprek wat we hadden , vlak voordat je erachter kwam dat je zo ziek was. Je stuurde me deze foto een tijdje terug , je schreef hoe gezellig je het vond die avond met onze collega’s…we hebben tot tranens toe gelachen ❤️ Zo dankbaar dat jij in mijn leven bent gevlinderd, je bent zo speciaal voor mij , ❤️ 🦋 💫

Liefs van Ing