Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Sjaan Henneveld

20-11-193005-11-2020
      Sterven doe je niet ineens
      Maar af en toe ’n beetje
      En alle beetjes die je stierf
      ’t is vreemd, maar die vergeet je
      Het is je dikwijls zelfs ontgaan
      Je zegt ik ben wat moe
      Maar op ’n keer dan ben je aan
      Je allerlaatste beetje toe

      Over een week zou je 90 geworden zijn
      Maar hoe oud je ook wordt, afscheid nemen doet altijd pijn
      We hebben aan jou fijne herinneringen
      Maar ik weet ook dat je piekerde over veel dingen

      Je hebt altijd een goede gezondheid gekend
      En ging wandelen, elke dag, dat was je gewend
      Toen dat niet meer ging, je heup deed zeer
      Hoefde het eigenlijk voor jou niet meer

      Met thuishulp woonde je nog lang in je eigen huis
      Tot je viel, toen moest je naar een verpleeghuis
      Door dementie raakte je steeds meer de weg kwijt
      Corona maakte een eind aan je leven in heel korte tijd

      Waar je nu bent is het vast heel fijn
      In ieder geval geen gepieker en geen pijn
      Ik hoop dat je daar je overleden dierbaren weer zal ontmoeten
      Doe je pa van ons de groeten?
      Misschien zullen ook wij elkaar weer tegenkomen, ooit.
      Eén ding is zeker: vergeten zullen we je nooit!