De eerste keer dat Regina en ik Sebas zagen, was toen hij mee mocht toen we met Nicole sushi gingen eten. Een beetje zenuwachtig was hij geloof ik wel voor die audiëntie met de middelbare-school-vriendinnen. Wij gingen altijd met ons drieën uit eten en hadden een vaste structuur (kan bijna niet anders met Nicole toch :-)?). Iedereen koos wat hij wilde eten, en als je wilde delen kon dat. Terwijl Sebas enthousiast vertelde over zijn tijd in Japan en hoe alles daar klaargemaakt werd, verdween 'onze' sushi steeds van de bordjes. De sushi-dief noemden we hem daarna. Wel een aardige sushi-dief, die goed voor onze lieve Nicole zorgde. En dat was het belangrijkste natuurlijk. Maar die sushi.. die deden we daarna lekker met z'n drieën ;-)

Voor altijd in ieders herinnering Sebas. En een hele dikke knuffel voor Nicole en jullie lieve meisjes

Ik leerde Sebastiaan kennen door gemeenschappelijke vrienden & interesses, maar onze vriendschap is over de jaren gegroeid tot een die verder ging dan alleen bordspelletjes en hobby's. Sebastiaan was altijd gastvrij, en zorgde er altijd voor dat je je thuis voelde bij hem. Gepassioneerd werd er dan voor je gekookt, en jij mocht kiezen welk gerecht (of ten minste, welk type hamburger). Die aandacht voor de ander heeft Sebastiaan nooit opgegeven. Niet toen hij verliefd werd op Nicole (okay, hij ging dan wel steeds een stukje verder weg wonen van Delft) en ook niet later toen hij vader werd van twee prachtige dochters. En zelfs niet toen het slechte nieuws kwam en het lastiger werd om tijd te vinden om ook nog af te spreken. Sebastiaan maakte er tijd en ruimte voor, als het niet face-to-face kon, dan wel online. Soms met de voetnoot dat Vicky/Ellie wel een snotneus had en dat zij misschien niet in slaap bleef, en dat het daarom misschien wat korter werd.

Ik ga Sebas ontzettend missen, onze trouwe vriend.
Felix

To Nicole and family
Heartfelt Condolences.
Wishing you all strength and comfort through this difficult time.
Sebastiaan and I worked together at Eneco . It was my first project at Capgemini and he was always very helpful and was fun working with him. He had always positive energy around him and fighting spirt which I will always remember . We had nice conversations about different topics and one of the favourite topics was travelling .
Will miss you ....

Snehal Raut

Met diep medeleven wil ik mijn oprechte condoleances aanbieden voor het verlies van Sebastiaan.
Zijn moed en doorzettingsvermogen zijn inspirerend.
Moge jullie troost vinden in de mooie momenten die jullie samen hebben gedeeld.

Met warme groet,

Vincent van Huizen

Beste dierbaren van Sebastiaan,
Wij wensen jullie heel veel sterkte en kracht met dit grote verlies. Woorden schieten tekort om jullie te troosten in dit grote verlies.
Wat een intens verdriet en gemis, in onze gedachten zijn we bij jullie.
Liefs Johan Lieffering en Mary Teuben

Woorden schieten te kort, lieve familie! Heel veel sterkte met dit onbeschrijfbare verlies.
Hans, Mariette, Benthe, Thom & Floris

Gecondoleerd en heel veel sterkte toegewenst.

Wat een schok om te lezen dat je er niet meer bent. Woorden schieten gewoon te kort. Dus laat ik focussen op de mooie herinneringen. Zoals we samen werkte aan het SAP parel binnen Capgemini. Altijd was je bezig, altid had je mooie ideeen en altijd was je een mooie positieve verbinder. Ook buiten werk om hadden we regelmatig gesprekken, vaak over de stortvloed aan Marvel series en films die er over ons werden uitgestort. Je had dan de mooiste verhalen hoe verschillende zaken allemaal aan elkaar gerelateerd worden en of ik alle subtiele hint had opgepikt omtrent wat er nog komen zou.
Wat zal ik dat missen. Ontzettend veel sterkte aan Nicole en de kinderen met dit grote verlies. Blijf hem vooral herinneren als de vrolijke, optimistische kerel die hij was. Want die herinnering gaat nooit verloren.

Sebastiaan vertelde me trots over zijn grootste wapen als vader: een boerenpaard, een boerenpaard, een herenpaard, gat in de weg! Maar zoals wel vaker met Sebastiaan , bleef dat niet alleen bij een boerenpaard en een herenpaard. De variaties waren eindeloos. Het zeepaardje. Het nijlpaardje, volgens mij kwam er ook nog een pegasus langsvliegen ergens en ga zo maar door. Elk met een eigen soort gehobbel, elk met een schaterlach van Vicky, die precies wist welke paardjes ze allemaal kon verwachten. En ik schaam me niet om te zeggen dat mijn benen inmiddels ook over een ruim assortiment aan paarden beschikken, met dank aan Sebastiaan als inspiratie.
Dus de volgende keer dat je een klein kind op schoot hebt, laat je fantasie de loop en galoppeer van de eenhoorn tot het Przewalskipaard, terwijl de geluksvogel op jouw benen zich niet bewust is van de complexe emoties die het bij jou teweegbrengt.