De laatste tien jaar van haar leven heb ik haar mogen volgen en begeleiden als fysiotherapeut. Eerst in de Havenstraat en toen via Stephanna naar de Sonnevanck en toen naar de Duinhof. Bewonderenswaardig was haar omgaan met het ouder worden en de lichamelijke beperkingen, die haar ziekte meebracht. Zij bleef haar waardigheid behouden, altijd verzorgd, altijd bezorgd, rekening houdend met en aandacht voor de ander of het nu haar familie, medebewoners, haar vrienden, de kinderen van haar vrienden of het personeel was.
Goed kunnen luisteren, toch kritisch blijven en geïnteresseerd zijn in de wereld om haar heen vond zij heel belangrijk en dat bracht zij op, ook al kostte dat veel energie.
Zij ervaarde hoe het was om oud te zijn en zij verstond , als geen ander de kunst om daar mee om te gaan: een voorbeeld.
Ik bewaar goede herinneringen aan haar levenshouding, de goede gesprekken met haar. Super gedaan Sanny.
Veel sterkte familie met het verlies ; zij was iemand om trots op te zijn. Liefs , Margreet Mol

Als ik aan jullie moeder/oma denk, denk ik aan een lieve, betrokken en wijze vrouw.
Ze zag er altijd fleurig uit en had ook veel gevoel voor humor.
De bezoekjes die we met ons gezin aan jullie ouders, en later alleen Sanny brachten, waren gezellig en liefdevol. Onze kinderen vonden het leuk als we ernaartoe gingen en wat was het bijzonder dat ze ons verbouwde huis aan de Oostduinlaan nog gezien heeft, het huis met de rode luiken waaraan ze zoveel herinneringen had vanwege Bep, Nic en nu ook wij weer terug op die plek.
Altijd belde ze op 12 januari op, de verjaardag van Wim's moeder Bep.
Ze vroeg dan hoe het ging met hem en met de tuin.
Ze gaf ook vaak iets mee aan mij, een sjaal of een kettinkje of iets anders, heel lief!
De gesprekken met haar waren waardevol, het ging ergens over, of het nou religieuze dingen betrof of wat er in ons land speelde, ze had overal interesse in en stond nog volop in het leven.
Heel veel sterkte met het verlies van deze lieve vrouw, een mens om van te houden!

Beste familie
Voor ons, als vrienden van Tonny en Bram, was mevrouw Arbouw “de moeder van
Tonny” die we hoofdzakelijk alleen op verjaardagen zagen.
Maar dat was genoeg om voldoende herinnering aan haar over te houden! Een warme vrouw met een brede belangstelling voor alles en iedereen, en niet te vergeten een ruim ontwikkeld gevoel voor humor.

Wat mooi dat zij zo lang van het leven heeft mogen genieten!

Bert en Janny Romijn

Dear Arbouw family,
as the in-laws of Annelies, we would like to take this sad opportunity to express our heartfelt condolences to you to the death of Ms. Sanna Maria Arbouw-Westland.
We had the great pleasure and honor of meeting her, unfortunately only once, but we immediately took her to our hearts and had hoped so much to see her again.
In our memories, too, Ms. Sanna Maria Arbouw-Westland will remain unforgettable; may she rest in eternal peace.
Wolfgang & Leila Mälzer

Lieve familie,
We hebben Sanny nooit gekend, maar wel mooie verhalen over haar gehoord van haar prachtige kleinzoon Peter Jan en Lisette. We willen jullie heel veel sterkte toewensen bij het afscheid nemen. In gedachten zijn we bij jullie. Iemand verliezen is iemand loslaten, herinneringen koesteren en pijn doorvoelen. Juist op zo'n dag zullen de herinneringen aan Netty er ook zijn en zal haar gemis zo gevoeld worden.
Heel veel liefs,
Kees, Annemie en Judy Lanser

Ik zal Mw Arbouw blijven herinneren als een dame met veel humor en wat ook zo leuk was aan haar is dat ondanks haar hoge leeftijd, de interesse bleef om er goed en verzorgd uit te zien. Als ik bij haar op de kamer kwam zei ze als eerste even kijken wat voor gezellige kleding je aan hebt. Ze vergat ook de verjaardagen van de medewerkers niet Ze bleef altijd oprecht geïnteresseerd. Heel veel sterkte toegewenst voor jullie allen.
Lieve groeten van Josette
Dagverzorging plus Duinhof

Beste familie van mevrouw Arbouw.
Eigenlijk ken ik mevrouw Arbouw het beste door de verhalen van mijn moeder Nel(ie) Voskamp. Samen zaten zij op de MULO in 's-Gravenzande (heel vooruitstrevend voor meisjes in die tijd!). Mijn moeder kon eindeloos verhalen vertellen over 'Sanny Westland', wat ze tijdens de MULO-jaren met u beleefde en wat een plezier jullie samen hadden. Ik zal de leuke voorvallen nooit vergeten. Zelf zat ik op dezelfde (Gereformeerde) lagere school als Piet, die enkele klassen hoger zat.
Na zoveel jaar deel te hebben uitgemaakt van jullie leven, is het niet eenvoudig haar te moeten missen. Daarom veel kracht en sterkte toegewenst,
Amieke van der Eijk