Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Sander,
Wat kan missen toch ontzettend pijn doen!
Kusjes xxxxxxx

Sander, lieve knul.

Ik kwam je hier zomaar tegen.Nu ben je alweer vijf jaar bij onze Heer Jezus Christus.Mijn enigste zoontje is nu bijna elf jaar bij Jezus.Ook voor jou blijven er vele vragen komen.Waarom kwam Jezus jou halen,had je een opdracht hier.Zoveel pijn doet het,de pijn dus het verdriet.Sander,jongen soms hebben we geen vetrouwen in onze Heer Jezus.En God onze vader.
Ik zal voor jou ook in het intentieboek schrijven,en een kaarsje branden.
En knul,terug denkend aan mijn zoontje heb jij ook afscheid kunnen nemen?
Nog steeds zie ik het voor mij.Jij was vier,mijn zoontje zeven en dan al
met je afscheid bezig zijn.Echt vreselijk is dat.
Ook voor jou is er hoop.Eens volgt er een weerzien.Eens klinkt de laatse bazuin en jij keert ook weder.

Lieve Sander,
Gisteren werd je grote zus 11 jaar. 1 x 11, precies op dezelfde dag dat ze geboren is. We hebben de hele dag gefeest op het schoolcarnaval tot laat in de avond. Maar voor we aan het feest begonnen zijn papa en ik bij jouw graf geweest en hebben er jouw carnavalsstokje neergezet. Wat heb je gerammeld met dat ding toen we het kochten.
Met tranen in mijn ogen ben ik van het kerkhof afgelopen om me daarna in het feestgedruis te storten. Maar ook als "jouw groepje" moet optreden heb ik het moeilijk. Jij bent altijd in mijn gedachten, maar ik weet zeker dat je ons steeds weer helpt om toch ook te genieten van dit feest.
Liefs en kusjes xxxxxxxxxx

Lieve Sander,
Carnaval staat weer voor de deur, een feest waar jij ook zo van genoot. Ik kan me je laatste Carnaval nog goed herinneren. Niemand kon ook maar denken dat het je laatste zou zijn... Wat hebben we gefeest en gedanst en gezongen! Jij in je schattige clownspakje... Het jaar erna was het gewoon geen Carnaval meer. Wel nog gegaan, maar met letterlijk een masker op. Tegenwoordig gaat het weer en kan ik weer van dit feest genieten, maar toch denk ik aan je. Het is niet hetzelfde zonder jou!
Liefs,
je grote nicht

Lieve Sander,
Vandaag is onze Jansen 4 jaar geworden. Een dag waar we normaal niet eens bij stilstaan, maar 4 was jouw magische getal. Jij wou zo graag 4 worden. Hoe vaak heb je me niet gevraagd: "mama word ik ook 4?"
En vandaag moest ik daar constant aan denken.
Ik mis je lieverd!

Lieve Sander,

Ik kende je eigenlijk niet. Tot we hoorden dat je een sterretje aan de hemel was geworden. Wist je eigenlijk dat Sander uit het Grieks komt? Het betekent “hij die de vijand verdrijft.” Het zijn geboren leiders, bezitten een sterke wilskracht en zijn heel verstandig. Ik denk dat iedereen de naam krijgt die bij hem past. In de tussentijd heb ik je mama, papa en je zus leren kennen. Ik voel dat ze heel veel verdriet hebben maar ook dat jij over hun waakt. Misschien is jouw hemel wel dichterbij dan we denken?

Lieve Sander,

Ik herinner me als de dag van gisteren dat ik je bij de school van je zus Anouk zag staan. Je stond meestal te wachten op de hoek, aan de hand van je mama. Ik kende je niet tot ik te horen kreeg dat er een jongen met de naam Sander een sterretje aan de hemel was geworden. Het jongetje op de hoek was jij. Ik had er toen al veel verdriet van, maar toen ik je mama heb leren kennen, werd dit verdriet steeds groter en zie ik je nog vaak in mijn gedachten op de hoek staan. Je hebt in heel veel harten een plekje veroverd, ook in dat van mij!!

Lieve Sander,
Het is alweer 5 jaar geleden dat we je moesten laten gaan. En ieder jaar opnieuw doet het weer pijn. Het lijkt wel of het steeds erger wordt. Ik zal er nooit vrede mee hebben dat jij niet meer bij ons bent.
Ik mis ons leven samen. Ik hou van jou voor altijd.
Tweede Kerstdag hebben we een luchtballonnetje voor je opgelaten in Kelmond. Voor jou en voor opa, oma en je neefje Rik. Dat was een mooi moment, een groet van ons hier op aarde aan jou en alle andere dierbaren die niet meer bij ons zijn.
Dikke kus xxxx
Mama

Sandertje, lieve Sandertje,

zou je weer die balk onder het bureau willen omtrappen?
ik schrok me toen wel wild, maar dat boeit mij nu niet meer.
ons lieve kleine ventje, zomaar weggeplukt van de aardbodem!!!
waag het alsjeblieft niet om dat nog eens te doen als we weer zo bij je mogen zijn...
doe dat dan alsjeblieft niet...
ik vindhet erg lastig om dit te zeggen waar zoveel mensen het kunnen lezen, dat vind ik nogal irritant, maar het kan op het moment nu eenmaal niet anders.
als ik naar het kerkhof ga en daar een briefje neerleg, zullen ook veel mensen het lezen.
maar wat moet dat moet.
daarom wil ik dit zeggen:
ik hou van je, ik wil dat je hier bent, je moet gewoon nu komen, ok!!!!
op mijn kamer zie ik de laatste rijdook allemaal rare dingen, dan word ik vaak erg bang en denk ik bij mezelf: Sandertje?? waar ben je?? jaag ze weg!!!
dat denk ik dan echt.
dat was best lastig voor mij om te zeggen, want mensen die dit zo lezen kunnen daar rare vragen door gaan stellen.
maar dan geef ik ze gewoon geen antwoord.
ik geef wel antwoord aan degene waaraan ik antwoord wil geven.
ik ga nu verder met pleeceejen, ik hoop dat je dit grapje leuk vind...
HVJ 4 EVER!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx-jes

anouk
IK MIS JE!!!!!!!!!!!!

Lieve Sander,

Ik zit hier aan tafel naar de kerstboom te kijken. Deze zal voor mij nooit meer zo mooi zijn als vijf jaar geleden. Jij, Anouk en mama waren de kerstboom zo mooi aan het optuigen. Vooral jij genoot met volle teugen.Het was immers de eerste keer dat je mee kon en mocht helpen hiermee. Ik zat te studeren, maar daar kwam niet veel van terecht. Bij iedere bal of lintje kwam je naar mij toe lopen en zei dan. Papa kom ens kieke. Je pakte mijn hand en ik moest met je meelopen. Je liet me zien welke versieringen je in de kerstboom had gehangen. Dit deed je wel tien keer. Nadat de boom helemaal versierd was heb je samen met mama en Anouk kerstliedjes onder de boom gezongen. Dit was één van de allermooiste momenten, zo samen. Het is verschrikkelijk om te beseffen dat we deze momenten nooit meer met elkaar kunnen delen. Kleine, grote vent, ik mis je.