Herinneren is een vorm van ontmoeten…

De laatste jaren van Ruud zijn actieve korfbal carrière heb ik van dichtbij mee mogen maken. We gingen met wat oudere spelers en speelsters spelen in Sporting Trigon 7 en de kampioenschappen werden aan elkaar geregen. Wat wil je met oud-toppers als Ruud, Wim en Dick. We hebben wat afgelachen met Bas zijn opmerkingen en het fanatisme dat bij beide broers van Vliet nog aanwezig was. Ik herinner mij een wedstrijd bij Top op een zaterdag, waarin door onze tegenstander nogal laatdunkend over onze warming-up werd gedaan . Top was toen ongeslagen en zou kampioen kunnen worden, maar dat werd een weekje uitgesteld mede door de broertjes van Vliet.
En dan onze beroemde derde helft van elke wedstrijd ! Vaak begon deze al 10 minuten voor het einde van de wedstrijd als werd geïnformeerd wat iedereen wilde drinken.

Ik heb ook het afscheid mee gemaakt van Ruud en Wim van de actieve korfbalsport en ik moest toen best een traantje weg pinken, Je had het wel over een monument in de Leidse korfbal wereld wat er mee ging stoppen.
Ook na het afscheid kwam ik Ruud en ook Wim nog vaak genoeg tegen en dan werden de herinneringen weer opgehaald.

Nu hebben we vorige week afscheid genomen van Ruud , maar hij zal altijd in de herinnering blijven alle mensen die met hem hebben gespeeld in zijn lange wedstrijd carrière.

Ik wens Truus en de kinderen, maar ook zijn broer Wim veel sterkte met dit verlies en voor straks als de zon weer een beetje gaat schijnen het allerbeste.