“Wat een fijne vent”
Lieve, Lisa, Elin, Bo, familie Harleman en andere naasten. Wat zijn we geschrokken van het onverwachtse bericht, het is niet te bevatten!! Je kunt gerust zeggen dat we een klik hebben, ook wij mogen Ruben heel graag!!
We wilden Ruben er graag bij hebben in ons team. Immers Ruben komt uit een voor ons goed en bekend nest, maar ook zijn leergierigheid in combinatie met zijn persoonlijkheid maken Ruben een heel prettig persoon om mee samen te werken. Hij straalt rust uit , een soort van; “ ik heb het wel onder controle”, terwijl dat altijd niet altijd zo was, of dat het soms best spannend was, het schoolleven na de MTS had plaats gemaakt voor een dynamisch werkend leven.
We hadden al gauw in de gaten dat Ruben niet lang op de werkvloer zou lopen en zijn ambitie verder wilde uitrollen op kantoor. Het tekenwerk op de computer destijds met Auto-Cad werd al gauw vervangen door Tekla, dit wist Ruben zich gauw meester te maken (dat kon ook niet anders want het werd hem met de paplepel ingegoten) . De voortdurende vraag voor ons bleef, hoelang kunnen we deze “fijne vent” vast houden binnen ons bedrijf, voordat hij zijn volgende stap zou gaan zetten, ambitieus als hij is.
In 2010 door omstandigheden, vroeg ik of Ruben klaar was voor een volgende stap, dit vond hij enorm spannend maar zag ook de uitdaging en niet veel later kon hij voor zichzelf beginnen, waarbij we elkaar jaren op een hele mooie en prettige gelijkwaardige manier voort geholpen hebben en heel veel mooie projecten met elkaar hebben mogen doen.
Na 2013 spraken we elkaar minder, dronken heel af en toe nog een bakkie koffie en bespraken we zijn ambitie om met zijn tekenbureau door te groeien tot iets waarvan hij de directeur was, een mooie ambitie passend bij een ambitieus mooi mens.
Ruben ook wij gaan jou missen, wat ben jij een fijne vent.
Heel veel sterkte allemaal
Ed en Muriel
