Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Rob van de Vossenberg

08-04-198125-11-2018
      Ties en Loet willen graag zoveel mogelijk herinneringen aan papa verzamelen. Willen jullie hier een mooie herinnering, een foto of andere persoonlijke gedachte met ons delen? Bedankt!

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • gedachte
        reactie 125   |   niet OK
        hoi Anne, Ties en Loet,
        regelmatig is Rob in onze gedachten , een mooi mens die je niet vergeet.
        we denken aan jullie ,heel veel liefs Ton en Benita

        ton benita - handel
        21 december 2020

        Deel deze pagina:

      • reactie 124
        Wessel

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Wessel - Veghel

        7 mei 2020

      • Foto
        reactie 123   |   niet OK

        Piet. Leiderdorp
        Ik werd ben even totaal verrast toen ik na de beklimming op de plek kwam waar het fout gegaan is, dat is schrikken zo kan het dus ook wat een verlies zo jong het is niet te bevatten.


        Piet - Leiderdorp
        20 januari 2020

        Deel deze pagina:

      • reactie 122
        Rob

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Rob - Boekel

        30 december 2018

      • reactie 121
        Rik

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Rik - Nistelrode

        20 december 2018

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 120   |   niet OK
        Rob en ik zijn in 2007 bijna tegelijk begonnen bij Deloitte, Rob in oktober, ik in november. Op kantoor hebben we toen veel tijd samen doorgebracht en leerden we je kennen als die vrolijke, nuchtere jongen met een heerlijk Brabants accent. Al snel ging je meedraaien op allerlei projecten, met name op het gebied van ‘Master Data’, waar we ons met een groepje op een gegeven moment in gespecialiseerd hebben. We zullen hier nu niet precies uitleggen wat dat inhoudt, maar je wist al snel een expert te zijn op dit gebied.

        Geert herinnert zich van de verschillende projecten die jullie toen samen deden dat je opviel door je enthousiasme, je nieuwsgierigheid en je positieve instelling. Met je jonge uiterlijk bleef je heel lang ‘ons menneke’ en wij denken dat dat ook de reden is geweest waarom je op een gegeven moment je baard liet groeien.

        Ik begreep van de week dat ook jouw familie en vrienden – net als bij mij – vooral onthouden hebben dat je ‘iets met computers’ deed, maar eigenlijk gaat het in ons werk veel meer om het contact met mensen, het begrijpen van wat mensen willen en waarom, en daar was je uitzonderlijk goed in.

        Naast onze gezellige tijd op kantoor heb ik je op onze tripjes naar Walldorf voor trainingen bij SAP ook op persoonlijk vlak nog beter leren kennen. Ik weet nog goed dat ik je in Boekel op kwam halen en daar stond je dan met je krukken, omdat je weer eens veel te fanatiek was geweest met voetballen. Voetbal dat was altijd een mooi gespreksonderwerp, over PSV en natuurlijk de altijd beladen derby’s tussen Boerdonk en Keldonk.

        Naar aanleiding van die trainingen hebben we veel samengewerkt om nieuwe diensten voor klanten te ontwikkelen, samen met Geert en de drie-eenheid Rob, Rob en Rob (om het makkelijk te maken). Voor mij was jij daarbij de ideale persoon om mee samen te werken, jij als de grote aanjager, ik als de ‘zeiksnor’ die op alle details wilde letten en uiteindelijk ook van jou op ‘de beslissende knop’ moest drukken, en dat werkte perfect samen.

        Na een uitstapje naar Sligro, kwam je twee jaar geleden naar ASML, waar Geert en ik inmiddels ook al werkten. Vanaf de eerste dag gingen we samen werken op een van de grote projecten van ASML. Al snel voelde je je thuis en had je je plek binnen ASML en het project team gevonden. Paul van Gend omschreef je deze week als volgt: Je hebt het allemaal; De looks. De brains. Het charisma. De humor (en dan vooral het dubbel kunnen liggen om je eigen grappen). De sociale vaardigheden. De drive. De energie. De hulpvaardigheid. De attentie voor anderen. We hadden vaak al aan een half woord genoeg om elkaar te begrijpen. Kortom: Samenwerken met jou is een feest.

        Buiten dat je voor iedereen een hele fijne collega was, had je met velen ook een persoonlijke band. Bijvoorbeeld met Guus met wie jouw leven veel gelijkenissen vertoonde (midden ’30, twee jonge kinderen). Of Stef die vertelde dat vanaf het moment dat hij je met een blad bier bij een Guns N Roses concert tegenkwam er een echte klik was. Gesprekken over sporten, Guns N Roses, Pearl Jam, de kinderen en zelfs skateboarden. Je vertelde hem een keer dat – zoals je dat zo mooi kon zeggen - “onze Ties en onzen Loet” het altijd tof vonden als papa nog eens een “Heel Flip” maakte. Stef maakte daar vooral uit op dat jij veel beter kon skateboarden dan hijzelf ????.

        Arjan herinnert zich met name een gezamenlijke training binnen Finance die nogal ongelukkig gepland was. Jullie hadden namelijk allebei al voorspeld dat als PSV kampioen zou worden jullie niet okselfris aan de training zouden beginnen. PSV werd kampioen en jullie waren inderdaad allebei compleet brak. Maar ondanks die lichamelijke toestand waren jullie vastbesloten om het beste uit de dag te halen, die begon met het introduceren van jezelf aan de hele groep die uit zo’n 40 man bestond. Van alle introducties is jouw introductie Arjan het meest bijgebleven. Je loopt naar voren in je spijkerblouse en op je sneakers en vertelt wat je doet binnen ASML om daarna in 1 zin aan te geven wie je echt bent. Je gaat staan in jouw typische houding (borst vooruit, hoofd schuin omhoog) en zegt vol overtuiging “I’m a boys dad!” De trotsheid die je toen uitstraalde zal hij nooit vergeten.

        Je hebt dan ook heel helder waar je prioriteiten moeten liggen. Werk is belangrijk maar wanneer je bijvoorbeeld voorleesvader kan worden op school doe je dat. Dan maar wat later op de maandag aan je werkweek beginnen. Je maakte ons dus al snel duidelijk dat je gezin het allerbelangrijkst is. En omdat je veel met ons deelt, krijgen we er uitgebreid over te horen.

        En dan stopt afgelopen zondag jouw wereld en die van ons. Het nieuws doet de bodem onder ons wegvallen, alle andere dingen worden onbelangrijk. Het ondenkbare blijkt waar. We hebben zelden een grotere verslagenheid gezien dan afgelopen maandagochtend toen het droevige nieuws binnen ASML bekend werd gemaakt. Om het in jouw eigen woorden te zeggen: het is mooi naadje. Rubke, we zullen je enorm gaan missen jongen.

        Rob - Breda
        16 december 2018

        Deel deze pagina:

      • reactie 119
        Siska

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Siska - Etten-Leur

        16 december 2018

      • reactie 118
        Fieke

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Fieke - Eindhoven

        15 december 2018

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 117   |   niet OK
        Beste Anne, Ties en Loet. Het leven is zo oneerlijk en hard, wat jullie meemaken is het ergste dat een mens en vooral gezin kan meemaken. Ik wens jullie ontzettend veel sterkte in deze moelijke tijd. Hopelijk kunnen jullie de kracht vinden om samen dit een plek te geven.
        Ik was Rob zijn collega, zoals jij me noemde Anne, zijn "skatevriend". Ik heb echter nooit met hem geskate maar er meer een aantal keren met hem over gepraat. Het was wel degelijk een basis voor een goede klik maar zeker niet alleen om deze reden. Een stukje van wat hierna geschreven staat is ook verteld tijdens de afscheidsdienst. Hopelijk helpt dit jullie om te weten dat ik me Rob echt herrinner als een mooie kerel...
        Rob was een vanaf het eerste moment aardige vent, die pro-actief aan de slag ging in zijn werk. Door het invoeren van een nieuwe applicatie (MDG) voor master data bleek al snel dat we regelmatig moesten overleggen en dingen moesten afstemmen. Rob kwam altijd met de acties die gedaan moesten worden en zorgde dat er voortgang gemaakt werd. MDG liep niet zo gemakkelijk als gehoopt, maar in de meetings die soms lang waren was er toch altijd tijd voor een informeel gesprek, een lolletje en interesse over en weer.
        Vanaf het moment dat ik hem met een blad bier bij het concert van Guns N Roses tegenkwam was de echte persoonlijke klik daar. Gesprekken over mountainbiken, sporten, Guns N Roses, Pearl Jam, de kinderen en zelfs skateboarden. Hij vertelde me een keer dat zijn zoontje het altijd tof vond als papa nog weleens een “Heel Flip” maakte. Ik maakte daar vooral uit op dat hij veel beter kon skateboarden dan ik ????. Maar het is gewoon een down to earth guy, geen grootspraak uit zijn mond. Hij was ook geliefd bij andere collega’s en als het over hem ging dan was dat alleen maar positief en de essentie van de boodschap, Rob dat is een goede vent. Dit merkte je ook meteen na het verschrikkelijke bericht, de mensen die dichter bij hem stonden zijn er echt kapot van en niets dan lof over hem.
        Wat ik zelf ook zo mooi vond is dat hij er altijd gewoon casual gekleed uitzag. Met z/n Nike Air Max had hij zeker een niet typische "Finance" uitstraling, iets dat ik zelf ook weleens probeer te bereiken, vaak genoeg gaan er echter toch nette schoenen aan bij mij...
        Jullie papa en man was voor mij en voor ons dus gewoon een goeie gast dus die ook nog eens goed kan werken. Hij wordt nu al ontzettend gemist, zowel persoonlijk als werk gerelateerd. Ik denk dat er voor velen hier bij ASMLnog geen dag voorbij is gegaan dat ze niet aan hem hebben gedacht. We hebben het regelmatig over hem. Ik heb dekaart met zijn en jullie foto hoog in de koffie hoek opgehangen zodat die daar hopelijk nog enkele jaren over ons heen uitkijkt...
        Sterkte x Stef

        Stef - Breda
        11 december 2018

        Deel deze pagina:

      • reactie 116
        Lieveke

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Lieveke - Boerdonk

        11 december 2018

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.