We met Rob & Jantine at a family gathering for the first time in 2016 when we travelled from Canada to visit extended family in the Netherlands. We knew immediately that Rob was a gentleman, very personable and full of life. (Not the greatest photo, but it is one that Jantine and the boys will not have)



We continued contact via social media, sharing stories, watching the family grow, the love for his family oozed in these photos. There were no shortages in life experiences for the whole family. The children were always included in these experiences.



Rob has left a hole and will be missed by everyone he has touched in his life, especially his family. The wonderful memories and photos will be a constant reminder of the love he had for his family.



Live each day to its fullest as tomorrow is never promised!



Adriana (Nancy) & Don Steenbergen

Je bent er niet meer Rob... wat intens verdrietig. Ik leerde je kennen op het Gertrudis in 5 VWO. Ik herinner me je als een knul met het hart op de goede plaats, in voor gezelligheid, rebels op z'n tijd. Twee jaar zaten we in Roosendaal samen in de klas, daarna kwamen we elkaar weer tegen in het Tilburgse studentenleven. Altijd gezellig met jou op een feestje. Ik ben je hierna uit het oog verloren.



Jouw overlijden grijpt me aan, veel te jong, vol in het leven. Ik wil je vrouw, kinderen en andere nabestaanden heel veel kracht toewensen.

Voor hen ben ik op zoek gegaan naar een herinnering aan jou. Ik vond deze foto en passage door jou opgesteld in het Fotojaarboek van het Gertrudiscollege 1999-2000, dat gemaakt is als afscheid na onze eindexamens.



Veel liefs,

Karlijn van Doorn

Lieve Rob,

Wat een rollercoaster is het geweest de afgelopen weken. Voor jou, maar vooral ook voor Jantine en de kids. Niemand heeft hierom gevraagd, het is niet eerlijk. Maar wij weten als geen ander helaas van jongs af aan, life aint fair... Je had nog zoveel om voor te leven. Wat trots ben ik op jou, hoe je in het leven stond en wat je nalaat. What a legacy. Een prachtig gezin, mooie herinneringen en hechte vriendschappen voor het leven. Jouw leven is nu geëindigd, maar je leeft voort in onze gedachten en in je kinderen. In ons laatste app contact zei je nog 'ik hou van jou'. Alsof je heb geweten dat er iets aan zat te komen en dat je nooit moet wachten met dit soort dingen uitspreken. Dat vond ik echt sterk en krachtig van je, natuurlijk voelde dat wederzijds ook zo, maar het ook echt uitspreken toont alleen maar je hoe was en hoe je in het leven stond. Ik hou ook van jou! Mijn belofte aan jou, ik zal Jantine en de jongens zoveel als mogelijk bijstaan als dat zij toelaten en zal je nooit vergeten lieve Rob.



P.s. deze foto is gemaakt toen we op de danceparade waren in Rotterdam ik denk zomer 2002. Moet er om lachen hoe Rob hier op staat 🤣