Allerliefste papa, ik vind het nog te pijnlijk om te beseffen dat je er ècht niet meer bent. Het is nog te vroeg om onze vele mooie herinneringen op te halen, er met een glimlach, veel liefde & dankbaarheid op terug te kijken.
Je bent mijn grote voorbeeld, m’n rots in de branding, m’n luisterend oor, je begrijpt me na een half woord (en andersom), ik kan mezelf zijn bij je, kan met je lachen, huilen & ongegeneerd met je meebrullen bij de nummers van Hazes, Marco Borsato of The golden Earring. Je bent er altijd voor me (jarenlang helpen in de tuin voor een bezichtiging, oud en nieuw met me doorbrengen nadat ik met kerst verlaten was, luisterend oor als ik het af & toe lastig had als strand-weduwe) en je bent altijd overal voor te porren (vele concerten, weekendjes weg, verschillende kookcursussen, nachtelijke ontbijtjes nadat we Robbie weer eens van Schiphol gehaald hadden). Met bij iedere gelegenheid uiteraard een overvloed aan gezelligheid, hapjes en drankjes.
We hadden vergevorderde plannen voor het bouwen van een mantelzorgwoning in je tuin. Vin en ik hadden er met zóveel liefde nog jaren voor je willen zijn. Samen met Nove en Toetje, gezellig spelend rond het huis.
Ik ben trots op hoe jij in het leven stond, trots op de bijzondere band die wij samen hadden, trots op de geweldige opa die je voor m’n meiden was (vooral voor Robbie en Fre) en het meest trots op hoe open, eerlijk en vooral sterk jij bent geweest de afgelopen ca. 6 weken. Je grootste pijn was om ons verdriet te zien.
Je jarenlange tradities en je liefdevolle thuis waar je gezin dag & nacht welkom was, ze zijn me heel dierbaar en ik ga proberen dat stokje van je over te nemen. Allerliefste papa, ik ga je verschrikkelijk missen. Ik ben je zó dankbaar voor alle mooie herinneringen die we samen gemaakt hebben, en hopelijk kan ik daar over een tijdje weer met een glimlach op terugkijken.
Ik wil graag afsluiten met de woorden van Nove; sssstt zachtjes, opa slaapt. Niet wakker maken.
Rust zacht allerliefste pap, ik houd van je ❤️