Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Gecondoleerd en heel veel sterkte met dit groot verlies.

Rosano

Rob was altijd zeer betrokken bij zijn mensen en projecten. Zijn grote kennis en ervaring kon hij altijd goed onder woorden brengen. We hebben een aantal jaar mogen samenwerken bij Robeco zodoende heb ik Rob leren kennen.
Ik wens zijn nabestaanden veel sterkte met dit enorme verlies.

Bij Robeco heb ik met Rob mogen samenwerken. Een warme persoonlijkheid, stond altijd klaar om te helpen. Gecondoleerd en heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies.

Ach wat een verlies.
Rob was een collega bij Inframatica en ik heb met hem samengewerkt bij Robeco. Wat een humor had die man, wat hebben we gelachen.
Sterkte aan de nabestaanden.

Jos Geluk

Gecondoleerd met dit onverwachte verschrikkelijke verlies en
heel veel sterkte gewenst voor Rob's dierbaren.
Ik heb met Rob mogen samenwerken bij Robeco.

gecondoleerd met dit enorme verlies .

Rob e’ stato il mio capo per soli 9 mesi, ma sono stati intensissimi. Gli ho fatto da personal assistant, da coach, da traduttrice, da guida indiana, da cicerone – tutto questo in esubero al fatto che io ero il suo Programme Management Officer e lui era il mio Programme Manager.
Era una persona decente – l’ho sempre detto a tutti: questo progetto e’ un incubo – troppe ostilita’, troppi voli, troppe difficolta’. Ma c’erano anche molte persone positive e Rob era la persona migliore di tutto il contesto. Era professionale, ma gentile, beneducato, mai aggressivo. Ascoltava, si interessava, aveva anche un buon senso dell’umorismo. Non saremmo potuti sopravvivere cosi’ a lungo a stretto contatto se non fosse stato cosi’. Gli ho parlato degli Italiani, gli regalai un libro per farglieli conoscere. L’ho portato a spasso per Roma, che non aveva mai visto. Poi il progetto Modena (lo aveva battezzato lui cosi’) termino’ bruscamente per entrambi.
Abbiamo continuato a vederci, con piacere. Quando entrambi cercavamo lavoro o quando uno faceva il tifo per l’altra perche’ lo trovasse. Ci siamo visti l’ultima volta a inizio febbraio, una settimana prima del suo compleanno, che era facile da ricordare, visto che era nato a San Valentino. Abbiamo cenato insieme ad Utrecht, abbiamo parlato di lavoro, ma anche di aspirazioni personali. Quando ci siamo salutati, mi ha detto che la prossima volta mi avrebbe portato sulla sua barca. Non succedera’ mai.
Buon viaggio, Rob.