Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

rinus gent

31-07-193329-12-1998
      lieve papa
      jouw sterven is nog moeilijkt te verwerken
      het doet nog steeds veel pijn
      te moeten leven met de gedachten
      dat je nooit meer bij me zult zijn
      jouw sterven is zo moeilijk te begrijpen
      afscheid nemen kon niet meer
      te weten dat ik jou voorgoed moet missen
      doet zo verschrikkelijk veel zeer
      ik had nog zoveel willen zeggen
      nog zoveel te vragen......
      nog zoveel dingen uit teleggen
      maar ik weet,er komt een keer dan zien we elkander weer

      ik mis je xxxxxx
      Trudy xxx

      Overige informatie
      dinsdag 29 december 1998 je was zoals iedere morgen hier op de koffie je zei ik ga even voor controle naar het ziekenhuis even bloed prikken dan ben ik zo trug maar jij kwam niet meer terug je kreeg in het ziekenhuis een hartstilstand en dan dat ene telefoontje verandert voor goed je hele leven dat ze dan zeggen aan de telefoon je vader is overleden je kan het gewoon niet geloven omdat je even van te voren hier nog zo hebben gelachen onmacht verdriet het kon niet waar zijn maar het was zo geen afscheid niks zo maar weg voorgoed. en geloof me een betere stiefvader kon ik me niet wensen je bent 30 jaar van mijn leven mijn vader geweest en me vader blijft je voor altijd. maar nu in me hart xxxxxxx mis je xxxxxxxx

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 54   |   niet OK
        lieve trudy bedankt voor je schrijven bij mijn vader ja wij weten wat het is om iemand te moeten missen. het gaat niet altijd even makkelijk maar we zullen wel verder moeten, en we willen ook weer verder. maar de vaders die we kwijt zijn die zijn niet te vervangen door niemand ook niet door de kids of man. ik hoop dat jij net als ik toch kracht houd om door te gaan op deze planeet al valt het soms ook niet mee
        kitty -
        2 april 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 52   |   niet OK
        Trudy, en je gezinnetje

        Als mensen met je meegaan, op een onbegaanbare weg.
        Met je struikelen, over de hobbels en kuilen.
        Neemt dat de blauwe plekken niet weg,
        maar verzacht misschien wel de pijn van het vallen.
        Heel veel sterkte
        angelique -
        30 maart 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 53   |   niet OK
        pap
        Verder zonder jou
        het verdriet dat ik blijf dragen
        zal tot littekens vervagen
        maar blijven zichtbaar alle dagen
        als onuitwisbaar vast gegeven
        heb jij daarin jou naam geschreven.
        ik wil jou slechts nog vragen
        blijf jij mijn helpen ze te dragen ?
        Onzichtbaar,zichtbaar te geven
        om verder zonder jou te leven.
        Trudy -
        30 maart 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 51   |   niet OK
        Kon ik je nog maar even zien
        je horen,voelen een gebaar
        al kon ik dat heel even maar
        dan werd mijn leven dragelijker misschien.
        Kreeg ik maar even dat gevoel
        dat iets dat ons even samenbindt,
        en 't goed is waar jij je bevindt
        dan heeft mijn leven misschien weer een doel
        dan leg ik me neer bij wat ik weet
        dat ik in jou me zoeken moet.
        Dat je herinnering me voedt
        en ik verder kan zoals het moet.
        xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
        Trudy -
        29 maart 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 48   |   niet OK
        Een lege plek, een groot gemis
        Een fijne herinnering is al wat er nog is
        Waar ben je nu, vraag ik me af
        'k Voel nog de liefde die jij me gaf
        Jou te kennen vond ik fijn
        Jou los te laten dat doet pijn
        Ik zal blijf missen in dit leven
        En altijd om je blijven geven.
        Een lege plek, een groot gemis
        Een fijne herinnering is al wat er nog is
        Waar ben je nu, vraag ik me af
        'k Voel nog de liefde die jij me gaf
        Jou als me stiefvader vond ik fijn
        Jou los te laten dat doet pijn
        Ik zal je missen in dit leven
        En altijd om je blijven geven.
        xxxxxxxxxxxxxxxx
        Trudy -
        28 maart 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 49   |   niet OK
        lieve trudy,
        hier even een reactie van mijn meis
        ik heb als eerst een kaarje aan gestoken uit medeleven voor jou
        ik vind het geweldig hoe jij de dingen van je af schrijf , woorden schieten mij te kort , maar voor jou is dit goed om de dingen van je af te schrijven. één ding wil ik wel zeggen meis, probeer er zoveel mogelijk over te praten, dat is zo belangrijk.ik weet wat je voeld trudy ik heb zelf mn dochter verloren , en heeft me heel lang geduurd om weer een beetje tot mezelf te komen.
        heel veel sterkte en kom op meis je kan het xoxoxoxoxox
        Harm -
        28 maart 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 50   |   niet OK
        PAPA
        Ik lig in mijn bed, hoor een stem in de nacht, die stem
        stelt me de vraag waarom mijn gezicht soms niet lacht.
        Ik heb in mijn eentje verdriet ,en wil niet dat iemand het ziet,maar kan niet stoppen met huilen ,
        is er iemand die wil ruilen?
        Ik sta hier nu alleen zonder jou,
        Papa je weet toch dat ik van je hou.
        Waarom ging je weg zover hier vandaan?
        waarom liet je me toen zo in mijn eentje staan.
        Ik was wel sterk,maar kan het niet alleen.Ik riep nog kon ik maar met je mee,DE stem fluisterd naar me in de nacht,
        Je pa is verdrietig omdat je niet altijd lacht .
        Ik hou van je Pap en je moest zomaar gaan ,maar een ding weet ik nu heel zeker je bent hier veel dus ben ik niet meer alleen . Al heb je leven verloren , je zult altijd bij me horen.
        xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
        PAPA BEDANKT VOOR DAT JE MIJN VADER WAS
        xxxxxxxxxxxx
        Trudy -
        28 maart 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 47   |   niet OK
        Waarom zijn er zoveel vragen
        Waarom is er zoveel pijn
        Waarom zijn er zoveel dingen
        Die niet te begrijpen zijn
        Trudy -
        27 maart 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 46   |   niet OK
        wat je op de raam hebt geschreven was dat een droom of een echte waarschuwing voor me laat het me nog een keer weten xxxxxxxx
        Trudy -
        25 maart 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 43   |   niet OK
        pfff er branden nu maar weinig kaarsjes voor je niet dat ik het niet wil of zo maar heb de laatste dagen weer klote dagen en heb weer voor de medemens een masker op als ze vragen hoe gaat het zeg ik maar goed maar echt de laatste 4 dagen is het weer k*t
        soms weet ik het niet meer en ga maar weer vroeg naar bed en op de chat kort af en pfffff maar goed ik steek er nu wel weer een paar aan doeiiiiiiiiiii
        geef me beetje kracht xxxxxxx
        Trudy -
        22 maart 2005

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

      vorige
      volgende