Oom Noorman, ook ik heb je traan opgepakt en zal hem heel goed bewaren.
Je bent er niet meer… of toch wel? Wij geloven allebei dat er meer is hierna in welke vorm dan ook. Daar konden we altijd zo lekker over filosoferen aan die gezellige ronde tafel bij jullie in de deel. Dat ga ik missen.

Vorige week zondag heb je je hoorns afgezet, bent in je boot gestapt en aan een nieuwe reis begonnen. Zoals Hugo zegt : « Opa Pim is een sterretje geworden ».

Toch heb je je hoorns op weten te houden voor een verrassend lange tijd sinds de diagnostiek 4 jaar geleden. Nooit heb je je strijd opgegeven. Met Anna was je altijd op zoek naar nieuwe mogelijkheden. Heel moedig heb je deelgenomen aan wetenschappelijk onderzoek. Helaas niet altijd met het resultaat waar we zo op gehoopt hadden. Zoals in Lille, waar ik twee keer met jullie naar het ziekenhuis ben geweest.

In je ziekte parcours kwam het geregeld voor dat jullie met een praktische oplossing kwamen waar zelfs de artsen nog niet aan gedacht hadden. Je hebt bijgedragen aan het creëren van kansen voor toekomstige zieken en daar heb ik ontzettend veel respect voor.

We zullen je heerlijke kookkunsten gaan missen. Ik geloof dat je alles goed geregeld hebt achtergelaten zoals je alles altijd onder controle had. Maar volgens mij ben je toch één ding vergeten, namelijk die Inktvis die nog in de vriezer ligt en die je voor ons zou gaan kokkerellen. Daar is het helaas niet meer van gekomen…

Nou moet ik zeggen dat Anna jou kookkunsten al aardig onder de knie begint te krijgen en ik weet dan ook zeker dat zij die inktvis wel klein krijgt.

Oom Noorman, op een dag vertelde ik je dat ik saxofoonlessen was gaan nemen. Kwam jij daar ineens met een saxofoon aanzetten. Mocht ik hebben en daar was ik ontzettend blij mee.

Ik weet dat je graag zou hebben gewild dat ik een stukje voor je speel vandaag. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er de moed niet voor heb. Maar weet je, ik nodig je bij deze uit om bij mij thuis te komen luisteren en dan speel ik voor jou: SUMMERTIME van Gershwin. Want ik weet dat je nog zo graag de zomer had willen halen. Zo krijg je toch nog een beetje zomer mee.

Ik hoop dat je bij deze de uitnodiging aanneemt en daarom zeg ik geen vaarwel, maar een A TRES BIENTOT OOM NOORMAN.

Je nichtje Clara

Soms kom je in het leven iemand tegen waarvan je van tevoren niet weet wat voor een indruk die persoon op je maakt.
Het is geen familie, geen kennis, geen buurman. Je leert hem "per ongeluk" kennen en je maakt steeds vaker even een praatje. Eerst over het weer en dan steeds een beetje meer. Iemand die oprecht belangstelling heeft voor wat jij doet of wie je bent. En die op een oprechte manier ook even sprak met onze bewoners van het Thomashuis.
Je hebt mensen in het leven die een kleur geven aan de wereld.
Pim, was voor ons zo'n persoon. Hij heeft bij ons een blijvende indruk achtergelaten.
Wij wensen Anna en de familie heel veel sterkte toe.

Lieve Pim. Wij zullen je lach en vriendelijkheid missen bij ons als je Beer kwam brengen of halen.
Lieve Anna en familie heel veel sterkte met dit verlies.
Rust zacht Pim.
Liefs van Wilma de Joode (beheerder asiel Bruchem) en Monique + alle vrijwilligers

Pim, je was in een moeilijke tijd lid van het Schoolbestuur met verstand van zaken. Ik heb je gekend als een gezellige dorpsgenoot met een vriendelijk woord voor iedereen. Hartelijk dank daarvoor. Anne veel sterkte toegewenst.
Ben van Dijk.

Afscheid is wanhoop
Afscheid doet pijn
Afscheid is het besef dat je er niet meer zult zijn
Afscheid is rouw
Afscheid is gemis
Afscheid is hetgeen soms zo onvermijdelijk is
Familie Hengeveld Gecondoleerd.
Bram en Marian Vermeulen

Dank je wel dat je zo’n lieve opa was.
Dank je wel dat je een lieve vader voor mij was.
Dank je wel voor de twinkeling in je ogen als jij al je dierbaren om je heen had.
Dank je wel dat jij onze lieve Pim was!