Wat ons in eerste instantie verbond was de naam Boor. We waren niet echt nabije familie, maar in een ver verleden natuurlijk wel. Als je de naam Boor draagt liggen je wortels naar alle waarschijnlijkheid in Huizen.
Een flyer met informatie over mijn kunstenaarschap legde het contact, dat uitgroeide tot gezellig bijkletsen over Huizen , de Wijgert Kooijbuurt en herinneringen ophalen. Het generatieverschil stond ons niet in de weg. Ook de onderwijservaringen als beginnend juf en meester kwamen goed overeen.
Hij was jong van geest en heel gezellig. Voor mij blijft hij een zeer bijzondere Boor.
Een afscheid is het begin van een mooie herinnering.

Beste Jan en Marian, Gerbert en Maja, Henk en Nellie,
klein- en achterkleinkinderen,

Van harte gecondoleerd met het overlijden van jullie vader en opa.
Pieter Boor, diaken in hart en nieren. Een echte bovenmeester. Bestuurder. Altijd dienend. Pieter deed het alles met stijl en passie. Als jonge diaken leerde ik hem kennen in 1984 en vier jaar later mocht ik hem opvolgen als voorzitter van het College van Diakenen van onze Hervormde Gemeente en weer later in het bestuur van de Engelenburg. Het was mooi om in zijn voetsporen te volgen. Altijd wees hij ons op de grote Diaken, Jezus Christus, die kwam om ons te dienen. Dankbaar ben ik voor het vele dat ik van deze broeder mocht leren. Veel heeft hij betekend in Veenendaal voor kerk en maatschappij. De laatste jaren spraken wij elkaar regelmatig bij het uitgaan van de kerk: altijd was hij belangstellend, hartelijk. Wij zullen hem missen op zijn vaste plek in de Julianakerk.
Wat een vreugde moet het nu voor hem zijn om eeuwig bij de Heere te zijn, bij Hem die jullie in het verdriet en gemis nabij wil zijn.

Jan en Marian, Gerbert en Maja, Henk en Nellie,
We leven met jullie mee nu jullie vader is overleden na een periode van afnemende gezondheid. Een levensboek ging dicht... we hopen dat als jullie in zijn levensboek bladeren, er vele goede herinneringen naar boven mogen komen.
Wij herinneren jullie vader als een lieve meelevende man met een grote kennis van zeer uiteenlopende onderwerpen. Ook hoe hij op hoge leeftijd nog het wereldwijde web ontdekte was bijzonder om te zien. Hij wilde gehaktballen maken, zoals jullie moeder dit deed en vond dan op smulweb een recept voor grootmoeders gehaktballen. Deze waren uiteraard minder lekker dan die van jullie moeder en op verjaardagen vroeg hij mij dan ook om advies om ze lekkerder te krijgen.
We zullen hem missen!
Een meelevende groet,
Henk en Nelise Westeneng

Beste Jan en Mariam en verdere familie, heel veel sterkte toegewenst van Jannie en Arie de Graaf