Wanneer ik aan Piet denk, krijg ik warme gevoelens. De herinneringen gaan ver terug in de tijd. Als kind, samen met Pappa, de jongste uit het Vissers-nest, en Irene met de trein naar Ravestein, waar wij door Piet werden opgehaald. De grote Mercedes, met de kleine chauffeur...
In de warme keuken kwamen wij meestal rond lunch aan, die Martina heerlijk had voorbereid. Warm eten, aardappels, groenten, gehaktbal. Zelfs toen ik principieel vegetariër werd, maakte ik een uitzondering :-)
Paarden, koeien, honden, katjes, hooiberg, de geur van melk. Het zijn vooral beelden van kleuren en geuren, dan precieze herinneringen. Maar in elk geval warme beelden. En de grapjes die ome Piet altijd maakte. Even het volwassen gesprek onderbreken om ons een kleine grap te vertellen.
En als ik aan Piet denk, denk ik ook aan de liefdevolle manier waarop papa altijd over Piet sprak. Het respect dat Martien had voor het boerenbedrijf, de fijne band die hij met zijn broer had.
De foto is van een paar maanden voordat Papa overleed. Paul, Martina en Piet, in de kleine woonkamer bij papa. Fijne gesprekken waren het die middag. Papa was zo blij met dit bezoek.
Ik wens jullie allen heel veel sterkte met het verlies van Piet. De zon schijnt weer vandaag.
Warme groet, Wiede