Annemieke, Michelle
Als ik aan peter denk , denk ik aan de jaren 80 toen we min of meer tegelijk begonnen bij maersk op de westblaak – we zaten ook min of meer naast elkaar , en al snel kwam de zg “ kantoorhumor “ om de hoek kijken ;Koffie halen en ipv suiker , flink zout in peter z’n mok doen en dan wachten op zijn reactie ; hij gaf geen krimp , met later de mededeling van ; ik had lol vanwege het feit dat jij geen lol had .
Als ik aan peter denk , denk ik aan de maersk voetbal tournooien in kijkduin, belgie en engeland -In engeland duurde het 2 daagse tournooi voor peter 2 minuten ; het bekende wisselgebaar en hop de brancard op .
Als ik aan peter denk, denk ik aan de jaren 90 ; met peter en errolll naar de Europacup 1 wedstrijden ( toen heette dat tournooi nog zo ) van AJAX .
Kan koffie en gevulde koeken mee voor in de auto , en voor in het koude olympisch stadion “ perlscrut “ ( kruidenbittertje uit de achterhoek) overgegoten in lege pakjes jus d’orange , want flessen mochten niet mee naar binnen.
Als ik aan peter denk , denk ik aan de “ breda “ groep , alwaar peter de organisator / inspirator van was ; een aantal keren per jaar met man of 6 naar Breda, Bergen op zoom of Antwerpen .
Avondje stappen met eten /drinken en veel lol , korte overnachting en volgende dag vroeg, goed brak, de auto weer in.
Als ik aan peter denk , denk ik aan 1960 ; Mei , juni , juli 3 op een rij , alsmede het geboortjaar vd euromast.
In 2010 , op onze 50 ste , moest dit natuurlijk , met de vrouwen , gevierd worden op de euromast.
Als ik aan peter denk , denk ik aan bergwandelen met peter en ton in oostenrijk alwaar we “ duikbootjes ” en aperol ontdekten , op de terugweg paar dagen muenchen ( we kwamen er toch langs )
Later gingen we naar Hamburg – wedstrijdjes HSV kijken en naar “ Zwick “ ons favoriete Muziek/ sport cafe , na paar dagen trokken we verder naar Goslar om te langlaufen , en Schierkertjes te drinken.
Alle genoemde dingen deden we “ gewoon “ , niet wetende wat er later met peter zou gebeuren.
Als ik aan peter denk bewonder ik hoe hij omging met zijn ziekte ; ik kan zeggen dat ik best vaak met lood in mijn schoenen naar hem toeging , echter , binnen no time wist hij je op je gemak te stellen, met de snedige opmerkingen zoals we van peter gewend zijn.
Als ik aan peter denk ,denk ik aan de liefde voor z’n gezin , alsmede de liefdevolle manier hoe annemieke en michelle peter verzorgd hebben.
Als ik aan peter denk , weet ik dat vriendschap GEEN illusie is , maar een koester moment – een stermoment .
Kleindochter Lois gaf het al aan ; Peter is een sterretje geworden !
Rust zacht lieve vriend , voor altijd onze gedachten
Hans & Carol
