Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Ik was zeer geschokt toen ik het bericht las dat Paula was overleden. Afgelopen najaar heb ik haar een paar keer ontmoet in de Jerusalem Assembly en tijdens de NEM gebedsavond in het NEM huis, waar ze samen met Rania heerlijke soep hadden gemaakt. Ik ken haar vanaf 2011 toen ik voor het eerst Baanbreker was. Trots was ze op haar kinderen Amir en Rania. Een luisterend oor. Goed sprekend over haar Heiland. Rustig, bescheiden en aandachtig zoals omschreven in het in memoriam. Ik kwam op 23/1 voor een kort bezoek aan in Israël/Jeruzalem niet wetende dat zij die middag werd begraven. Heel onwerkelijk als ik me dat achteraf besef.
Haar plannen om naar Nederland terug te gaan worden abrupt afgebroken.
Ik wens Amir, Rania en Marike -en iedereen die haar gaat missen- de troost toe van Onze Hemelse Vader bij dit verlies.
Shalom, Anny

Lieve Marike, Amir en Rania,

wat een verdriet dat Paula er niet meer is. Het was 1996, ik woonde net in Jeruzalem, toen ik Paula leerde kennen. Elke dinsdag aan het eind van de middag zocht ik Paula op in haar knusse kamer boven de Spafford Clinic. We aten een broodje, kletsten bij en gingen samen naar Christ Church voor de Bijbelstudie bij Ray en Jill. Twee jaar later, seizoen 1998-1999, hielp ik twee dagen per week mee in het gezin van Marike en Paula, zodat zij allebei een dag per week vrij konden zijn. Toegewijd en trouw, diep gelovig, dat was Paula. Een gevend leven leidde ze, een voorbeeld. Ze vertelde graag over haar ouders, haar drie broers en een zusje, haar naam die in het Arabisch vaak voor verwarring zorgde Paula-Tawla. Lachen kon Paula ook, dan was ze heel aanwezig, waar ze anders vaak meer bescheiden op de achtergrond was.
Met Paula en twee anderen maakten we in 2004 een woestijntocht; wolven naast onze matjes en heel avontuurlijke wandelingen! Paula was niet bang!
Wat was ze trots en blij toen ze voor een jongetje mocht gaan zorgen en hem zelf zijn naam mocht geven; Amir, prins! Toen Rania later kwam, woonde ik alweer in Nederland.
Lieve Marike, Amir en Rania, ik wens jullie de kracht toe in Paula's spoor - in Zijn spoor - verder te gaan.

Groeten van Elma-Houten

Lieve familie en vrienden,
van harte gecondoleerd met het aangrijpende overlijden van Paula.
Als 'mede NEM collega' herinner ik me Paula als een vriendelijke, rustige en bescheiden vrouw. Van 1998 tot 2009 heb ik haar meegemaakt. Zij was een mooi mens.
Gods kracht en troost in onze HeerJezus u en jullie allen toegewenst, in het bijzonder Amir en Rania en Paula's vader.
Hartelijke groeten,
Evelien van Dis

Lieve Rania, Amir en Marike, vader van Paula en verdere familie,
Van harte gecondoleerd met dit grote verlies. Ik kan het nog amper geloven.
Fijn Rania dat jij met je moeder nog een paar dagen bij mij gelogeerd hebben in July. Veel liefs, sterkte en troost toegebeden Tonny

Lieve Amir Rania en familie van Paula, wij bidden jullie kracht en troost toe. Wij hebben Paula en Amir en Rania leren kennen tijdens de reveilweken. En wij hebben jullie ontmoet in Jeruzalem.. Veel sterkte.