Hey pap!
Ik heb eindelijk het idee dat alles een beetje op z'n plek valt. Het gaat beter met werk en ben ook weer bezig met school. Ik mis je papa.....ik mis het praten en roddelen en de goede gesprekken over het leven. Ik mis je advies en je onvergetelijke verhalen. Ik mis je lach, je stem, je geur en zelfs je irritante gedrag. Ik mis je knuffels, je warme handen, je tranen van t lachen. Ik mis het pesten en hoe jij nooit boos op mij kon zijn. "Danique kappen nou" maar vervolgens wel lachen :).
Ik mis je stem....hij lijkt te verdwijnen uit mijn herinneringen. Ik weet niet eens meer precies hoe je gezicht eruit ziet.....dat doet pijn papa.
Ik wil je weer zien! Kom nou alsjeblieft een keer langs! Ik kan niet wachten tot ik je weer kan zien en kan vasthouden.
Ik houd van je ❤️
~ Daniqie

Tja, een jaar verder Paul.
De scherpe randjes zijn er nog.
Ik vond onderstaande tekst, die houden wij in ere.

We zullen over je blijven praten
zodat iedereen weet wie je bent
afscheid nemen en echt verlaten
gebeurt pas als niemand je meer kent
Zolang niemand kan vergeten
wie je bent en wat je deed
iedereen je naam zal weten
is er niemand die vergeet
dat jij hier bent geweest
In onze woorden blijf je leven
daardoor raken we je niet kwijt
je naam zal blijven rondzweven
zodat de herinnering niet slijt

Op een dag als vandaag ben je natuurlijk zeker in onze gedachte. Het is moeilijk voor te stellen dat het ooit anders zal zijn, je zit namelijk heel diep van binnen.
Mis je schat.
Ingrid

Campingherinneringen van Jaap en Marja. Lieve Paul, je was er altijd voor ons. Niets was teveel. Je was chauffeur naar het ziekenhuis in Tiel toen Jaap zijn schouder uit de kom raakte. Tijdens het vervangen van de autolamp viste je goedlachs na 1 uur het afdekkapje weer tussen de automotor vandaan. Je kon gezellig met hem praten over tuinieren Ajax etc.tijdens 'n bakkie of 'n pilsje. Soms als het iets moeilijks was zei hij vaak: dat is wel 'n dingetje.Wij konden ons geen betere buurman wensen.Wij zullen hem nooit vergeten. Het verdriet en gemis is er,maar Paul bedankt voor alles. Jaap & Marja

Wat voelt dit gek en verdrietig tegelijkertijd om jou dit bericht te sturen.
Je bent er wel (in onze gedachten) maar toch ook weer niet..

Jij was er altijd ...nooit te beroerd om iets te doen.
Bijvoorbeeld die keer dat ik op de scooter was aangereden stond jij er gelijk om te kijken of alles oké was.
De vele malen waarop je ons kwam halen als we weer eens een uitje van het werk hadden.
De zorg voor de katten in de vakantie waarbij je ook nog ff de voortuin had gedaan..wat was dat fijn thuiskomen zeg.
De vele keren naar de IJhallen, je stond er iedere keer vanaf 6 uur..tot we het allemaal zat waren.
Maar vooral missen we jou..je stoere verhalen, je humor ,je doorzettingsvermogen en je eerlijkheid.
Want dat was je allemaal en meer...een vriend en de laatste 2 jaar ook een beetje een 2de papa voor onze Andy.
Lieve Paul ik hoop dat op een goed plek bent en voelt dat je er voor ons 4en nog steeds bent.

xxx William, Bianca, Jamie en Andy