Lieve Nicole,
De afgelopen maanden ben je bijna dagelijks in mijn leven aanwezig, door een gedachte, een liedje, mijn blik op je kaartje in de shala waar ik les geef, een herinnering die voorbij komt via socials, een bezoek aan je studio. Je geboortedag komt dichterbij waardoor je nog vaker voorbij fladdert en het gevoel van rouw weer onverwacht hard en pijnlijk is. Mijn gedachten dwalen telkens af naar hoe ik je op die dag kan eren, het houdt me bezig en ik merk dat ik het graag goed wil doen voor jou; mooie foto, precies de juiste filter erover, mooie quote erbij. Maakt het ook direct lastig. Wat ik eigenlijk graag wil is je laten blijken dat je niet vergeten wordt. Tijdens dat ik dit aan het schrijven ben realiseer ik me dat door ons contact en jouw abrupte overgaan er in mij iets blijvends verandert is. Er is een bewustzijn ontstaan om iedere dag een beetje extra liefde de wereld in te sturen, meer lief te zijn en lief te hebben, om vaker stil te staan om te genieten. Jouw aanwezigheid hier op aarde blijft dus toch doorstralen en hoop ik dat je dat meekrijgt. Donderdag steek ik kaarsjes aan voor extra licht voor iedereen die je mist en zal ik goede herinneringen ophalen met mensen die we samen kennen, dat voelt goed. Heeft dit stukje me toch geholpen.
Alle liefs, Joke .
