Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Ik ken Nan van jaren geleden via vrienden. Kwam haar af en toe nog een in Amsterdam Oost tegen waar we beiden woonden. Stralend, lachend, genietend, zo herinner ik me haar. Ik schrik van dit bericht omdat je je gewoonweg niet kunt voorstellen dat zo'n prachtig persoon niet meer op aarde rondloopt. Ze wordt intens gemist.

Dit is voor mij een grote schok. Ik heb haar leren kennen in Suriname samen met wijlen Djoemila. Werkend aan de film Paramaribo Papers. Wat een lol hadden wij samen. En steeds weer als ik in Nederland was, hetgeen de laatste jaren niet meer zo vaak gebeurde maakten we een gezellige dag samen altijd lol! Na het heengaan van Djoemila verloren we elkaar uit het oog en nu lees ik dit droevige bericht. Fly high good soul. Now you are realy free...😇
Till we meet again my dear Nan ❤️
Familie en vrienden gecondoleerd en sterkte
Liefs Astrid van Eer uit Suriname 🇸🇷

Lieve Nan

Wat een energie en wat een verschijning ♥️
Ik kan het me haast niet voorstellen dat je er niet meer bent. Hanging on, schreef je in onze laatste appwisseling, met een foto van een kikker die aan een tak hangt. Het spijt me zo dat je niet langer op deze wereld hebt kunnen rondhangen.

Rust zacht en sterkte aan iedereen die jou nu zo ontzettend moet missen.

Veel liefs,
Julie

Rust zacht, lieve Nan. Al onze herinneringen aan jou zijn van schoonheid, vrolijkheid en levenslust. Roelf-Jan en Carlos