Onze app groep heet Honden. Zo is het begonnen. Miriam was de oude buurvrouw van mijn vriendin Lianda en ze had een hond Bruce. Die speelde graag met onze honden Mila en Whisky. We liepen vaak een uurtje op maandag in het park en zoals je in je gesprekken was, ging dit ook de diepte in. Je was een grote steun voor mij toen we falliet gingen. Je kon goed luisteren en advies geven. Je had het al eerder meegemaakt bij vrienden van jullie.
Soms waren we zo aan het kletsen, dat we de honden niet in de gaten hielden. Die bleven (meesta)in de buurt.Tot op die keer dat we Bruce kwijt waren. Wij zochten en vroegen overal naar hem. We kwamen er achter, dat iemand hem al naar het asiel op het park gebracht had. Meestal moet je betalen om je hond weer mee te krijgen, maar dat hoefde gelukkig niet.
Ook na het overlijden van alle honden, bleven we elkaar zien, met of zonder mannen. Tijdens een wandeling, viel me op, dat je wel heel mager was geworden. De ergste vrees was waar geworden en je bleek ziek te zijn. Toen je je weer iets beter voelde, spraken we weer af. Dit waren dierbare ontmoetingen. Je bleef in ons geinterresseerd, maar ook je ziekte en het afscheid van je familie, kwam aan bod. De uizending van Dirk de Wachter gaf woorden aan het gevoel over het naderdende einde. Je wilde zoals hij, voortleven middels je kinderen en herinnering , bij vrienden en familie. Ik hoop dat deze gedachte en het medeleven van de mensen om jullie heen, een troost kan zijn
Veel liefs, Ellen Luijendijkj

Uit de krant namen wij kennis van het overlijden van Miriam.
Ook al weet je dat het noodlot toe zal slaan bij een vervelende ziekte. Dan komt het toch keihard aan. Put troost uit hetgeen wat het leven heeft betekend en de mooie herinneringen. Deze blijven voor altijd bestaan en worden niet uitgewist.
Het motto van Miriam was "delen".
Wij troosten ons met het lied: "Lichtstad met de paarlen poorten".
Wond're stad zo hoog gebouwd
Nimmer heeft men hier op aarde,
Ooit uw heerlijkheid aanschouwd.

Daar zal ik mijn Heer ontmoeten,
Luist'ren naar zijn liefdestem.
Daar geen rouw meer en geen tranen
In het nieuw Jeruzalem.

Wij wensen jullie heel veel sterkte.

Vriendelijke en troostende groet familie Tom van der Gaag

Lieve Peet, kinderen en familie Vijverberg,
Wij condoleren jullie met jullie lieve, positieve en vrolijke schat.
Miriam was zo bijzonder: opgewekt, zorgzaam en vrolijk. We kunnen het niet bevatten....
Wij zijn dankbaar dat wij in Noorwegen, 2000 km. bij jullie vandaan, vanmiddag via deze livestream dichtbij jullie kunnen zijn.
Veel sterkte de komende tijd.
Lieve groetjes van Greetje en Henk Stegeman-Holtkamp.

Lieve Familie, Peter,en kinderen.
Ik wil jullie veel sterkte wensen met het verlies Miriam en jullie moeder.
Ik heb jullie leren kennen in de koningsspil, waar ik ook jaren heb gewoond met me gezin.
En daar heb ik fijne herinneringen aan, altijd even 'n praatje.
Ik hoop dat jullie de kracht mogen hebben om zonder haar door te gaan.

Groetjes Anneke de lijster-Rijgersberg.

Vanmorgen las ik de krant en ben erg geschrokken van het overlijdensbericht van Miriam. Miriam, wie kent haar niet van Tik Tak. Onze zoons zaten ook op Tik tak en wat werden zij elke ochtend liefdevol door Miriam opgevangen. Onze zoon Sjoerd ontdooide bij Miriam en Niels vertelde wel honderden verhalen aan haar. En als Miriam een verhaaltje voorlas smeekte hij aan het einde " nog eentje". Miriam was als een moedertje voor ze en zo zal ik haar altijd in gedachten houden. Ik wens jullie veel sterkte toe bij dit grote verlies. Gecondoleerd. Peter van Kampen