In december 2020 straalden na een lange tijd de ogen van ons broertje Rob weer.
Al snel bleek dat hij jou rond de kerst had ontmoet en dat jullie het erg leuk hadden samen. Jullie zagen elkaar veel, konden heel goed met elkaar praten en hard lachen. Jullie hadden dezelfde cynische humor en samen deelden jullie de liefde voor jullie huisdieren.
We waren heel blij voor jullie en al snel was je opgenomen in de familie.
Toen Rob ernstig ziek bleek, kozen jullie er voor om samen de strijd aan te gaan. Veel draaide om Rob, terwijl helaas jouw gezondheid je ook regelmatig in de steek liet. We hebben je leren kennen als een hele sterke, intelligente en lieve vrouw. Je deed alles voor Rob en we weten dat hij het moeilijk vond dat hij er niet altijd voor jou kon zijn.
Het verlies van Rob vorig jaar was heel erg zwaar voor je, hij was de liefde van je leven.
Rob kon niet zonder jou en jij kon niet zonder Rob. Twee harten verstrengeld in elkaar en overlopend van liefde. Mooier kan liefde niet zijn. En die liefde betekende dat jij klaar stond voor hem als z’n grote steun en toeverlaat. Wat was hij trots op jou. Hij had met jou zo graag nog meer tijd willen hebben en er voor jou willen zijn. En nu hebben wij onverwacht afscheid van jou genomen. Dank je wel voor je zorg, je kracht en doorzettingsvermogen, je liefde en vertrouwen. In gedachten hopen wij dat jullie samen zijn, voor altijd samen in elkaars armen.
Samen
Samen op dat bankje zitten, zij aan zij
Als engelen weer samen, het leven is voorbij
In de hemel weer samen, niet meer apart
Hun handen ineen gestrengeld, een zachte diepe z
