Beste familieleden van Michiel,

Op 10 augustus 1970 begonnen ongeveer 50 jongemannen aan hun opleiding tot politieofficier aan de Nederlandse Politie Academie op de Kleiberg te Apeldoorn. Michiel en ik behoorden tot die jaargroep 1970. Wij werden intern ondergebracht voor de duur van twee jaar op eenpersoonskamers op de zogenaamde slaapvleugels. Michiel en ik hadden een kamer naast elkaar en hebben die gedurende de twee eerste jaren van de studie behouden. Uiteraard was het altijd druk in de gangen en gehorig, maar vooral ook heel gezellig. Met name de ouderejaars studenten zetten de boel nogal eens op zijn kop. Soms vervelend, maar vaak ook spannend. Na twee jaar intern moesten we op kamers in Apeldoorn. Dit voor een half jaar want na dat half jaar dienden we stage te gaan lopen in politie korpsen in den lande. Regelmatig waren er dan bijeenkomsten aan de Academie zodat we elkaar toch weer even konden spreken.
In 1974 studeerden er van onze jaargroep ruim dertig personen af. Het aantal afvallers was eigenlijk best groot. De afgestudeerden dienden te solliciteren naar de verschillende gemeentelijke politiekorpsen en/of het Korps Rijkspolitie die vacatures hadden. Michiel ging naar de gemeentepolitie Tilburg en ik naar Vlissingen.
Wij hielden contact en kwamen elkaar ook regelmatig tegen in bijeenkomsten van de Vereniging voor Middelbaar en Hoger Politie Personeel, afdeling Zuid-Nederland. Ook tot de coronapandemie uitbrak waren we daar frequente bezoekers. Goed voor de contacten en de gezellige diners na afloop.

In 1978, we wisten het niet van elkaar, werden we uitverkoren om aan de Recherche School in Zutphen de recherche opleiding voor Politie officieren en Officieren van Justitie te volgen. Een opleiding van 6 weken. Michiel en ik trokken daar weer vanaf de eerste dag met elkaar op. We maakten contact met één van de Officieren van Justitie, Roelof (Roel) Toeter en met hem hebben we ook altijd contact gehouden. In 1979 hebben we als deelnemers aan een Politiestudiereis naar de VS verschillende politiekorpsen bezocht en opleidingsinstituten. Ook enkele bijzondere opsporingsdiensten stonden op het programma Het was een leerzame, intensieve reis. Ook mijn echtgenote, Marlies, nam deel aan die reis en maakte daarna ook deel uit van het groepje van 4 dat regelmatig bij elkaar kwam en 2 of 3 keer per jaar gezamenlijk dineerde in of in de omgeving van de woonplaats van de uitnodigende partij. De bijgevoegde foto toont de bijeenkomst in Veere in 2018.

We kenden Michiel als een gezellige, spraakzame intensief levende vriend, genietend van het leven. Onze eerder aangehaald bijeenkomsten zullen nooit meer hetzelfde zijn. De vierde stoel aan tafel zal er altijd bij staan ter herinnering aan een lange periode van vriendschap. Wat zullen we missen, Michiel. Maar wees gerust, we zullen het altijd over je hebben.

Je was een van de oprichters van de Fanfare en ook onze President. Wat hebben we genoten van jou en je toespraken tijdens onze optredens en bij de vele serenades die wij brachten. Je verdiepte je altijd in de mensen waar we naar toe gingen en had dan ook altijd een prachtige speech klaar. Een geweldige prachtige man is niet meer. We denken met veel plezier en liefde aan je terug. Wat zullen we je gaan missen.
Rust zacht.
Noor en Gerrit de Beer.

Toneel met SOK 4 foto's