Mehmet Karabulut werd geboren in Gazipasa, Turkije op 1 september 1981. In 2003 ontmoette hij zijn partner Linda Meijer Karabulut. Mehmet en Linda trouwden op 2 mei 2008. Zijn vrije tijd besteedde hij graag aan koken. De laatste woonplaats van Mehmet was Rijswijk.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Mehmet was dol op onze lieve dochter Rebekka Deniz. Haar 2e naam heeft hij zelf uitgekozen en betekent 'zee'. Wij hebben elkaar ontmoet aan zee in het mooie Alanya, vandaar deze mooie naam 'Deniz'. Zo werd Rebekka dus altijd genoemd door haar liefhebbende papa en natuurlijk wordt ze ook in Turkije zo genoemd. Wanneer Mehmet thuis kwam van zijn werk riep hij als eerste zijn dochtertje: "Deniz ... kizim ... waar ben jij?" Hij vroeg dan hoe het was op school en vaak gingen ze dan even stoeien of handenklap-liedjes doen. Op haar verzoek deden ze soms samen een danswedstrijd, met hilarische taferelen en ik was dan de jury. Ook gingen ze vaak naar de kinderboerderij of naar de speeltuin. Zijn Deniz was zijn alles.
Door mij werd hij altijd liefkozend 'Popeye' genoemd. Voor mij leek hij op Popeye en dan vooral van binnen. Popeye is een lief mannetje die het erg naar zijn zin heeft met Olijfje. Onschuldig als hij is heeft hij niet direct door dat zijn concurrent Brutus op de loer ligt, om Olijfje in te pikken. Totdat Brutus te ver gaat en Popeye een blik spinazie eet. Hij wordt dan sterker dan hij zelf voor mogelijk hield. Zo was Mehmet ook, hij kende zijn eigen kracht niet. Mehmet was sterker dan hij dacht en kon vaak op een of andere manier zijn spinazie vinden, maar deze keer vond hij de blik spinazie niet meer.
Mehmet was een lieve, gastvrije, energieke, warme, gulle en zorgzame man met gevoel voor humor en met een groot hart. Hij hield van een rechtvaardige wereld en nam, indien nodig, het ook direct voor iemand op. Hij gaf niet om geld en als iemand iets nodig had stond hij klaar. Hij is mijn grote liefde en zal dat altijd blijven. Ik heb van hem geleerd om iets minder te denken en soms spontaan iets te doen of te beslissen. Hij is de liefhebbende papa van Rebekka en ik ben hem eeuwig dankbaar dat wij samen ons wondertje mochten 'krijgen'. Ook hij bedankte mij altijd dat ik hem een prachtige dochter heb gegeven. Om Mehmet te moeten missen zal altijd heel verdrietig en moeilijk blijven. Wij zullen altijd van hem blijven houden en ooit zullen we hem weer zien ♡♡

Linda Meijer Karabulut ( februari 2017)