Dag Mam
Waar ga je heen, Je kunt het ons niet meer vertellen
Maar laat je ons alleen?

Dag Mam
We moeten er aan wennen, er niet meer te hoeven zijn voor je ,
Gemis, niet meer heen en weer rennen, …..begrip verwennen.

Dag Mam
Je bent een moeder, Oma , superoma om nooit te vergeten,
de dood komt altijd toch onverwachts en is niet te meten

Dag Mam
Het gat zal blijven, het licht zal er voor je zijn
en maak het boven zelf mee…. aan den lijven.

Dag Mam
We zullen aan je blijven denken, in alle richtingen, de zon, de sterren, het heelal
die we jou nog zouden willen schenken.

Dag Mam,
Je vlam is nu uit, gedoofd, we gaan je missen
Dat is beloofd

Dag Mam …… MAM
Harry Revet

Spreekgedeelte Eddie en Harry en Helma afscheidsdienst Ma Revet

Eddie
Lieve mensen.

Wij zijn blij dat U hier allemaal bij deze afscheidsdienst van Ma Revet aanwezig wilt zijn,
om samen afscheid van haar te nemen en ons te steunen!
Ik wil graag een afscheidswoord tot Ma richten.

Ga maar.
Ga maar, en laat los
Je leven hier op aarde
is voltooid, je hebt geleerd
wat je hier leren mocht,
je hebt gegeven wat je van binnenuit te geven had.
Nu mag je in vrede het "nieuwe leven" binnengaan.

Ga maar en laat los.
Je hebt geleden en gestreden,
je hebt gegeven en ontvangen,
je hebt liefgehad en losgelaten,
je hebt vreugde gekend en verdriet,
En door dat alles werd jij
de mens die je geworden bent!

Ga maar, en laat los.
Je hebt een stille winst behaald
op wat je hier,
op aarde te doorleven kreeg.
Je bent gegroeid door stormen heen,
je bent gerijpt,
en wij, wij lazen 't mens zijn
die in jou rijpen mocht
aan je ogen, aan je woorden af.

Ga maar, en laat los.
Je hebt niet voor niets geleefd
en daarom zul je nu het licht
van vrede zelf aanschouwen mogen,
je zult herschapen worden
door de liefde zelf,
je zult je eindelijk thuis
geborgen weten!!!

Na mij geef ik het woord aan Harry, die de levensloop van Ma zal vertellen.

Harry
Beste, lieve allemaal,
De navolgende tekst spreek ik uiteraard ook uit namens al mijn andere zussen en broers.

May, Mayke , May Beatrice, Mevrouw Revet-Mühlstaff.

Echtgenote , Moeder , Oma , Super-Oma en voor velen gewoon MA

Op jeugdige leeftijd trouwde ze met Adrianus Wilhelm Revet, Buby genaamd.
Dochter van Harry en Sientje Mühlstaff-van Loo en geboren als Indisch meisje in Semarang Indonesië op 25 augustus 1924.

Ma heeft met haar onafscheidelijke zus Ollie en haar 3 broers Frans, Ted en Wim, ……allemaal natuurlijk met ingenieurstitel, een mooie onbezorgde en luxe jeugd gehad. Dit met haar ouders, de lieve Oma Sientje en Opa Mühlstaff als hoofd van de douane in Indonesië.

Op zestienjarige leeftijd leerde Ma Pa kennen die haar in uniform op zijn motor het hof maakte. Deze tortelperiode werd wreed verstoord door de oorlog waardoor het gezin uit elkaar werd gehaald. Maar de liefde zegevierde!

Op 12 december 1945 trouwde Mama met haar Buby. Met hem was ze bijna 45 jaar lang getrouwd tot zijn overlijden op 10 september 1990.

Tijdens dit huwelijk hebben 7 kinderen het leven mogen aanschouwen.

Ik noem in eerste instantie, in memorandum Roland Ralph Revet, geboren in Sambas, als eerste stamhouder van het gezin.
Hierna volgde Eddie, die nog in Pangkalpinang, een plaats aan de oostkant van het eiland Banka, werd geboren. Hierna volgde zus Olga, …maar die werd geboren tijdens het Indonesië verlof in Leiden.

In 1951 is het gezin met de Willem van Oranje boot teruggekeerd naar Nederland. Dat ging toen via Leiden naar de lijsterlaan te Oss waar zus Helma en broer Bernard zijn geboren.
In 1955 is het gezin Revet gaan wonen in ’s-Hertogenbosch Zuid aan de Arrezostraat….Een voor toen moderne eengezinswoning waar familie Revet met het “eenvoudige gezin” kon gaan huisvesten.
Daar in ´s-Hertogenbosch zijn toen Inge…….. en als nakomertje…… Harry …ter wereld gekomen.

Deze tijd kenmerkt zich door veel drukte en gezelligheid. Veel bezoek, dansen, eten, drinken, met altijd de nadruk op ontvangst en gastvrijheid.
De stapelbedden, de sambal, sotoh ajam, pisang & nasi goreng zijn in mijn beleving in die tijd uitgevonden en de deur stond wat dat aangaat voor iedereen altijd wagenwijd open.

Mama , Ma, Mayke was een charmante, trotse eigenzinnige vrouw.Een officiersvrouw die , ….tot op de dag van haar overlijden uiterlijk altijd tot in de puntjes uiterlijk verzorgd was. Haren in kleur, krul en model, …meestal door Olga,… nageltjes in volle glans,…. voetjes gepedicuurd en de eau de cologne geur van Moara Shira je tegemoet komend.

De nadruk lag zoals gezegd altijd op gezelligheid,….helpen, …. en goed zijn voor anderen. Om dit te kunnen verwezenlijken zorgde Mama wel altijd voor voldoende ondersteuning… en wanneer de dochters daar niet aan konden voldoen werd de oplossing vaak elders gezocht door de aanwezigheid van de vrijwel altijd aanwezige permanente hulpen in de huishouding.
Met name daarvoor wil ik in positieve zin in memorandum noemen de voor ons welbekende Truusje en Zuster Spoor.

Ma heeft naast Pa, wat gezelligheid aangaat, een absolute stempel gedrukt op het gehele gezin.
Velen zullen dat in positieve en gezellige zin kunnen beamen tot in lengte van jaren. ……………………………………..

Mama was ook katholiek zeer bewust en gelovig. Ze respecteerde dan ook zeer de kerk. Naast puzzelen, haar operastem opzetten en piano spelen kon Ma bidden als de beste en voor zover mij bekend, heeft ze wat dat gebruik aangaat, ….geen enkele dag in haar leven overgeslagen.
Voor een ieder apart een Weesgegroetje en speciale aandacht. Veelal net voor het slapen gaan. Daarnaast speelde haar Indische afkomst natuurlijk ook een rol van betekenis zodat begrippen als Guna Guna en algemeen bijgeloof voor haar zeker niet vreemd waren.
Wie weet zich niet de schone bottle Tjebok en de sapolidie met uien en lombok te herinneren? Hiermee werd aan de kinderen geleerd om proper te zijn en de zonneschijn en/of lekker weer voor die specifieke bijzondere dag af te dwingen. Was dat niet de reden dat het toch mooi weer werd op camping het Eurostrand in Valkenswaard toen Mama en Papa bedacht hadden om voor maar liefst 2000 mensen sateh, longtong en atjar met kroepoek te regelen en te verzorgen???

Schoenen op tafel of paraplu binnen opzetten was in die context ook uit den boze en voor elk examen van kinderen en kleinkinderen en wie of wat al niet meer werden door haar steevast de kaarsjes aangestoken.

Een andere Indische gewoonte of eigenschap is toch ook het dragen van geheimen, “Gwwrrroooot of Kleiiijin “ ….Zo had Ma die natuurlijk ook, maar ik heb me ooit eens laten vertellen: “ zij die zonder zonden zijn werpen de eerste steen”…. En “Ieder huisje heeft welzijn kruisje”

Ma heeft ook veel ziekte en een behoorlijk aantal ziekenhuisopnames gekend.
Geen zorgen mensen ..…je ziet dat je ook daar, zelfs 90 jaar oud mee kunt worden en dus………. STERK qua gestel …JA dat was ze zeker. Margaret Thatcher was er niks bij

Een ijdele, charmante, trotse, eigenzinnige vrouw, ….trots op haar kinderen,….trots op uniformen en status ….en zonen met regelmaat toch door een iets andere voortrekkende bril bekijkend dan dochters, maar hoe dan ook, ….. een moeder die 7 kinderen gebaard en grootgebracht heeft op een unieke wijze die welke, respect verdient! Zo heeft een ieder iets en wie kent de uitspraak niet… “over de doden niks dan goeds” GOED en wie kan dat, ten aanzien van onze Mama, Ma,Oma en Superoma, het niet daarmee eens zijn”???................................................

Na Zuid zijn we gaan wonen in ’s-Hertogenbosch West II aan de Marchandstraat. Een aanzienlijk groter huis, maar al snel bleek ook dit huis weer veel te klein. Dan maar aanbouwen want tenslotte moet er wel ruimte zijn voor het plaatsen van de 4 vriezers. ….JA en dat dan los van de al aanwezige ijskasten welteverstaan. Mama hield zogezegd graag van inkopen. Liefst in groot formaat en in hoeveelheden waar van de Valk niet aan te kort zou komen. Wat dat aangaat had ze het welbekende “gat in de hand” want ze kocht liefst veel, …..meer ….en nog een beetje meer extra voorraad,…. maar zelden voor haarzelf……..altijd voor “anderen”!. De deuren stonden nog steeds wagenwijd open en het aantal serviezen en diversiteit aan glaswerk in huis liet ook nog steeds in de aller breedste zin een veelvoud en een zeer gemêleerd aantal gasten toe.

Ja…. Mama , een open huis……….. dat zal een ieder zich herinneren…………….

De laatste levensjaren waren voor Mama niet bepaald de gemakkelijkste. Van vele naasten, vrienden, broers en zussen heeft ze met verdriet daarvan afscheid moeten nemen…..en wie kan daar dan nog blij van worden?

Gerard Driesen, als buitenstaander, wil ik graag toch nog even specifiek benoemen en bedanken voor de ondersteuning die hij op allerhande vlakken in de laatste levensjaren van mijn moeder in positieve zin geboden heeft. Hij was er vrijwel dagelijks voor haar en ook nog steeds toen ze naar de Grevelingen was verhuisd.

Langzamerhand besefte ook mijn moeder, inmiddels dus wonend in het bejaardentehuis de Grevelingen te ’s-Bosch, maar wel nog altijd bij:
“gezond verstand”, dat ook Haar tijd er aan stond te komen.

Na een TIA, ongeveer 1 jaar geleden, werd ze in allerijl al bediend en de laatste zegen gebracht, maar desondanks heeft ze het daarna toch nog….bergafwaarts …een heel jaar volgehouden.
Op 25 januari jongstleden heeft Mama daar tijdens haar slaap de laatste adem uitgeblazen en mag zij rusten.

Graag wil ik afsluiten met een gedicht dat ik voor Ma geschreven heb

Dag Mam
Waar ga je heen, Je kunt het ons niet meer vertellen,
maar laat je ons alleen?

Dag Mam
We moeten er aan wennen, er niet meer te hoeven zijn voor je.
Gemis, niet meer heen en weer rennen, …..begrip, ….. verwennen.

Dag Mam
Je bent een Moeder, Oma , Superoma om nooit te vergeten.
De dood komt altijd toch onverwachts en is niet te meten.

Dag Mam
Het gat zal blijven, het licht zal er voor je zijn
en maak het boven zelf mee… aan den lijven.

Dag Mam
We zullen aan je blijven denken, in alle richtingen, de zon, de sterren, het heelal,
die we jou nog zouden willen schenken.

Dag Mam,
Je vlam is nu uit, gedoofd, we gaan je missen,
Dat is beloofd!

Dag Mam …… Mam

Dank u allemaal hartelijk voor het hier aanwezig zijn.

Graag wil ik nu het woord geven aan mijn zus Helma, precies de middelste zus en juf van de family.

Zij zal een gedicht voordragen van oom Wim , broer van mijn moeder

Mama Vaarwel !!!

Hoe dan ook: “TERIMA KASIH BANYAK”

VOOR WIE JE VOOR ONS WAS, ..KON …EN HEBT WILLEN ZIJN!!


Dank u allemaal hartelijk voor het hier aanwezig zijn.

Graag wil ik nu het woord geven aan mijn zus Helma, precies de middelste zus en juf van de family.

Zij zal een gedicht voordragen van oom Wim , broer van mijn moeder


Mayke,
Denkend aan de dood,
Kon zij niet slapen.
Als zij niet kon slapen,
Dacht zij aan de dood
Haar leven vliedt
Zoals het immer vlood,
Waarin het “zijn” tot
“niet zijn” werd geschapen

Rust zacht zus!
Wim


Gesproken op 31 januari 2015 ,Crematorium Maaslanden , Vlijmen