Lieve Familie en Vrienden van Maurits, ‘Maupie’
Als je aan Maurits denkt, krijg je altijd een glimlachje op je gezicht.
Het was een (mooi) karakter, een kleurrijk persoon.
(Volgens zijn LinkedIn profiel) de Opperklantenblijmaker!
Dat blijmaken zat diep in hem.
Want hij greep graag ieder moment aan om blij te zijn of blij te maken.
Ik ken hem als een persoon met een vrolijk gemoed en bijvoorkeur goed gemutst.
Altijd positief!
Als je aan hem vroeg, Hoe het met hem ging.
Was het antwoord: Buitengewoon. Ik hoor het hem nog zeggen.
Het ging graag goed met hem.
Terwijl dat niet altijd kan natuurlijk. Het was niet zijn sterkste kant. Ook te laten zien als het minder goed ging.
Uitjes (en soms vakantiepeukjes) hadden niet bestaan als Maurits ze niet had uitgevonden.
Het ene vriendenuitje was nog niet voorbij en de volgenden werden het liefst al gepland of geboekt.
Maurits was een levensgenieter, een Bourgondiër, hij hield van het leven, de gezelligheid en het eten en drinken, liefst met vrienden en dierbaren om zich heen.
Ook de zogenaamde klappertjes, een mooie zakelijke transactie, vierde hij graag met zijn vrienden. Het stond symbool voor hoe hij in het leven stond.
Hard werken en vol genieten.
Op latere leeftijd, rond z’n 40ste, werd gezondheid ook een thema. De pittige Bodymentors trainingen, dieet, hardlopen rond de plassen, niets was hem te gek. Ik moest er zelf zelfs ook aan geloven, de sportschool trainingen in Rotterdam. Volgens Maup, was het een investering in de tweede helft van je leven.
Ook een moeilijke tijd prive heeft hij gekent. Naar eigen woorden had hij op een gegeven moment alles vervangen, behalve zijn dochters. Hij was zo trots op zijn dochters Puck en Guusje. (En niet te vergeten; later ook op z’n bonus kinderen Isabeau en Fabrice).
Alleen zijn, was niet zijn sterkste kant. Hij vond gelukkig z’n nieuwe liefde in Pauline. Jij, Pauline, haalde de laatste jaren het beste in hem naarboven. Hij was gelukkig met/bij jou.
Zijn vijftigste verjaardag moest en zou groots gevierd worden. In het Amstel Hotel in Amsterdam. Gelukkig hebben we dat gevierd! En wat een feestje was dat.
25 januari 2024, om 21u30
het telefoonje van Geert,
“Maurits is dood/overleden”.
Na 50 jaar, in volle vaart bezig met z’n 51ste levensjaar.
Zo, Onverwacht. Sprakeloos. Onwerkelijk.
Ik zal zijn belletjes of appjes missen;
Koffietje doen? Of,
Lunchen vandaag? (Eten moet je toch!)
Een fijne vriend die je van tijd tot tijd even belde, om bij je in te checken. Te vragen hoe het er mee ging.
Maurits als opportunist had ook zo zijn streken;
Zo belde hij ooit of hij onze boot even kon gebruiken om van Ibiza naar Formentera te varen, voor een lunch aan de overkant. Hij had de kaptein al geregeld en hij betaalde ook gewoon voor de brandstof hoor. Om er maar eens eentje te noemen, hoe eigengereid hij kon denken.
Nog zo’n Maupie verhaal,
Na een weekje of wat vakantie op Ibiza, miste het hele gezin de terugvlucht naar huis, volgens Maup was het inchecken pas om 16u00, in de middag, wat later eigenlijk de vertrektijd van de vlucht bleek te zijn. Ondanks het gehaast naar de luchthaven werd de vakantie uiteindelijk (on)bedoeld verlengd met twee extra zonnige dagen. Gezelligheid kent geen tijd, zou Maupie gezegd kunnen hebben.
En,
Wat ons recent overkwam, Maurits en ik hadden een lunch gepland bij een van onze favoriete restaurants, Maurits haalde mij op, aankomend bij het restaurant bleek dat we beide niet hadden gereserveerd. We konden daar helaas niet terecht, het restaurant bleek namelijk een besloten feest te hebben. We hadden ons er zo op verheugd. De aanbeveling van het restaurant voor een ander restaurant bleek gelukkig een schot in de roos. Daar konden we ons alsnog culinair laten verwennen. De reservering-verwarring en het nieuw gevonden restaurant is een mooi aandenken (geworden).
Ik kijk met veel warmte terug op onze vriendschap, op alle mooie en gezellige momenten samen, van vakanties op Ibiza, uitjes naar Altea en wandelen in Schotland niet te vergeten, het lang-weekendje varen rondom Mallorca, het lunchen in bijzondere restaurants, een uitsmijter om de hoek, of gewoon de gezelligheid en de goede gesprekken thuis.
Ik zal, wij zullen hem nog lang herinneringen, verhalen over hem ophalen en nog vaak aan hem denken als hij er niet bij is.
Hij heeft vol geleefd.
Maximaal zelfs, hij ging verder waar andere stopten. (Grapte hij vaak)
Hij was een mooi voorbeeld van een positief ingesteld mens.
Vaarwel Maup,
Vaarwel Opperblijmaker,
Vaarwel Grote Vriend!
