Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Ik heb hier geen woorden voor.
Droevig, geschokt en geschrokken van het bericht dat je er niet meer bent. Rust zacht lieverd. Heel veel sterkte aan je dochter, alle familieleden en naasten.
We gaan je missen🖤
Liefs
Juan

Ik zag Mathilde voor het eerst tijdens een Lleno de Flamenco, ruim tien jaar geleden. Ik was de fotograaf van de voorstelling. Ook al wilde ik iedereen op het podium fotograferen, mijn camera ging als het ware automatisch richting Mathilde. Zo'n prachtige verschijning, elke beweging was wel een rake foto, en wat een Flamencotalent. Gracieus en vol passie. Het was altijd moeilijk om Mathilde niet de hele tijd te fotograferen. Later deed ze ook solo's, wat een mazzel. . Altijd was ze zacht en lief als we elkaar kort even spraken na een voorstelling. Ze is in 2018 nog bij mij thuis geweest met Sayen die nog een baby was. Het was voor een fotoshoot van de Flamenco Mama's en Babies, met Carmen, Annemarie( met dochtertje) en Mirjam. Vier vrouwen, twee babies, wat was dat mooi om te doen. Niets wees er toen op dat ik nu dit stukje zou schrijven.
Vorig jaar zag ik Mathilde nog tijdens het huwelijk van Jessica en Tijn, ze had een rode jurk aan en ook nu weer, als ik de foto's terugkijk, zie ik zo'n mooie vrouw, met een zachte blik met glanzende ogen. Wat een triest idee dat ze er niet meer is, wat een verdriet en verlies, voor haar dochter, broers, familie, vrienden en de Flamenco.

Ik kende Mathilde omdat ik gedurende een bepaalde periode een ruimte van haar huurde op de Vossegatselaan in Utrecht. Vrolijke berichtjes over en weer, en we zagen elkaar af en toe. Een prachtige en lieve dame. Onvoorstelbaar dat zij er niet meer is!
Ontzettend veel sterkte aan de familie en overige nabestaanden.
Hartelijke groeten,
Esther van den Bos

Deze prachtige danseres was een inspiratie voor jong flamenco Nederland en verlichtte menig Lleno de Flamenco met haar soepele en vrolijke energie in haar dans. Sterkte aan de familie gewenst.
/tara; een toeschouwer

Ik kende Mathilde vanuit de flamenco en ervaarde haar als een zeer lieve zachte vrouw. Mogelijk heeft zij psychisch of lichamelijk geleden. Hopelijk is er troost voor haar aan de andere zijde van het bestaan. Ik wens alle nabestaanden heel veel sterkte en kracht toe.