Lieve Martijn,vandaag heb ik in een ruk het boek uitgelezen van Jaleesa Malakusea.Een ontroerend verhaal van een jong meisje met kanker.Dank zij medewerking van de doe een wensstichting,is haar wens om haar boek uit te geven,in vervulling gegaan.met alles wat zij heeft geschreven kwamen er bij mij veel emotie,s los,steeds voel ik me zo verdrietig omdat jij alles alleen verwerkte.en je gevoelens niet kon of wilde delen,het doet nog zoveel pijn Martijn,wij hebben veel voor je kunnen doen,maar hadden ook je verdriet en angsten met je willen delen,Vaak waren je vrienden je kwijt,en zat je in je eentje te huilen aan het water,lieve schat wat ging er allemaal in je hoofd om,en wat zal je het vreselijk moeilijk hebben gehad.Toch ,en dat zeg ik met groot respect voor jou,je was naar andere toe,altijd positief,vrolijk en een zonnetje.je beurde andere lotgenoten op,ook ons je wilde niet dat wij ons zorgen zouden maken,maar we werden gek van angst,door dit boek te lezen voelde ik weer de pijn om wat je hebt moeten doormaken.Je hebt je zware gevecht niet mogen winnen,ondanks je grote inzet van vele jaren,Wij hopen dat het met Jaleesa goed mag blijven gaan,en dat er ooit een wonder mag gebeuren dat iemand iets uitvindt,zodat dat andere kinderen deze vreselijke ziekte bespaard mag blijven.lieve Martijn lieve sterke jongen van me,je was een kanjer,een vriend voor iedereen,en onze liefhebbende zoon,wat hou ik toch veel van je.en met dat in mijn hoofd kom ik de dagen steeds door,maar het gemis wordt er niet minder door.heel veel liefs van mij mama xxxxxxxxxxxx
