Bedroefd maar wetend dat het zo goed is, is rustig van ons heengegaan onze lieve moeder, schoonmoeder en oma Ter nagedachtenis aan onze lieve moeder

Ter nagedachtenis aan onze lieve moeder

Mama is geboren in 1933 in Noorden. Zij is in haar kinderjaren veel verhuisd. Haar vader was aannemer en waar er werk was verhuisden ze naartoe.
Ze heeft haar jeugd op de Boterdijk in De Kwakel doorgebracht. Ze groeide op in een gezin met 5 broers en 1 zus. Haar broers waren sportief en muzikaal. Zij moest altijd hun overhemden strijken als ze speelden op bruiloften of partijen. Zelf heeft ze graag gezongen, jarenlang heeft ze in het kerkkoor en het mispagekoor gezongen. Moesten wij weer mee naar de kerk…..
Zij trouwde met onze vader Jan Wijfjes en ging langs het Jaagpad wonen in het ouderlijk huis van de ouders van Pa. Aan het Jaagpad had pa samen met ome Wim het bedrijf van hun vader overgenomen. In die tijd waren Pa en Ma hip. Ma ging als één van de eerste van de Amstel haar rijbewijs halen. Ze slaagde niet in 1 keer. Zwanger van Marja zei zij tegen de examinator: “nu moet je me laten slagen anders pas ik niet meer achter het stuur”. En ze slaagde! Theorie bestond toen nog niet maar daar zou zij geen enkele moeite mee gehad hebben. Ma las erg graag en puzzelde graag Van haar heb geleerd hoe ik de cryptogrammen uit de Telegraaf moest maken. De krant werd dagelijks uitgespeld en ze heeft menig boek versleten. Haar moeder dacht zelfs dat zij haar ogen met al dat lezen zou verpesten. Wij denken dat als ma de kans had gekregen , ze een mooie opleiding had kunnen volgen. Zij was goed in spelling en verbeterde ons menigmaal.
Zij moest afscheid nemen van haar moeder toen Marja net geboren was. Zij kon niet bij haar begrafenis zijn. Heel bizar dat nu, tijdens deze Corona crisis er ook maar weinig mensen bij haar afscheid mogen zijn. Op jonge leeftijd moest zij ook afscheid nemen van haar lieve zusje Lena.
Na Marja werd Thea geboren, in een stalletje, o nee geitenschuurtje omdat er een nieuw huis gebouwd werd. Daarna volgende Yvonne en tot grote vreugde nog een jongentje Pieter. Alle kleren die wij droegen maakte ze zelf. Netjes achter haar Bernina naaimachine. Jarenlang heeft ze voor ons alle verstelklusjes gedaan. Helaas lukte dat de laatste jaren niet meer en dat missen we (vooral Yvonne) erg.
We hebben veel jaar met plezier aan het Jaagpad gewoond. Fijn was dat door de kwekerij pap en mam altijd thuis waren. Om kwart voor tien werd er trouw koffie gezet en klokslag tien uur ging Ma met het mandje koffie voor de mannen naar achteren. Zodra wij wat groter werden hielp ze waar nodig mee op de kwekerij.
Als ik aan het Jaagpad denk, moet ik weer denken aan de grote moestuin. Altijd verse groente, snijbonen, rode bessen, iedere zaterdag bruine bonen en tot vervelens toe maar erwtjes doppen. Bij aardbeien hoort slagroom. Ma had zo´n nieuw apparaat met luchtdruk patronen maar ja hoe werkt dat eigenlijk…..de hele keuken onder de slagroom.
In 1978 verhuisde we naar de Ruigekade waar een nieuwe kwekerij werd gebouwd. We kregen een mooi nieuw huis, allemaal een eigen kamer. Mam hielp daar weer met het inpakken van de gerbera’s of ze stond achter de oppot machine Bromelia’s op te potten.
Pa en ma hielden erg van fietsen. Als kinderen moesten we in het begin nog mee, hadden we natuurlijk helemaal geen zin in. Nu fietsen we allemaal ook graag, zit het toch in de genen.
Ma was altijd sportief. Ze ging jarenlang iedere maandag naar de gym bij KDO. Samen met Agens ging ze iedere vrijdagmiddag zwemmen. En als het sterk ijs was stond ze op de schaats. Kilometers lange tochten maakte ze samen met Agnes op haar witte kunstschaatsten. Ze waren niet van het ijs af te slaan. Tot het opeens donker werd en zij niet meer terug konden. Moest pa hun oppikken ergens uit Oude Wetering. Zelf op haar 80e heeft ze nog een rondje op de Fort gracht geschaatst..
Zodra wij wat groter werden gingen zij geregeld lange fietstochten maken. Samen met Jan en Agnes of Jan en Sjaan. Daar hebben zij ook mooie reizen mee gemaakt. Met Jan en Agnes ging de reis altijd naar Oostenrijk naar de broer van Jan. In de bergen lange wandelingen maken. Met Jan en Sjaan hebben ze naast veel fietsvakanties nog een keer op late leeftijd gelanglauft. Pa in een heel hip trainingspak van Gerard!!
Samen met pa waren ze een mooi danspaar. Op ieder feestje waren zij op de dansvloer te vinden. Toen pa overleed leerde ze snel als man dansen, kon ze op de feestjes met haar vriendinnen toch nog dansen. Op het dorpsstraatfeest, de kermis of polderfeest was steevast een tafeltje voor de dametjes gereserveerd. Daarna met elkaar nog een patatje halen bij Jan en Jaap
Toen er meer personeel op de kwekerij kwam kreeg ma tijd voor vrijwilligerswerk. Zij poetste de kerk netjes schoon en ging voor de Zonnebloem bij veel zieke mensen op visite in het Hoge Heem, niet wetende dat zij daar ooit zelf zou gaan wonen.
Pieter en Ab nemen de kwekerij over en pa en ma hebben wat meer vrije tijd. Ze maakten samen mooie reizen naar Zuid Afrika en Israël. Ze verhuizen naar de Gerberalaan in De Kwakel. We dachten dat pa het wel heel moeilijk zou hebben in de nieuwbouw, maar het was ma die maar moeilijk kon wennen, ze miste de Ruigekade. Ze rommelde graag in haar tuintje aan de Gerberalaan. Ze keek naar de vogeltjes en voerde ze van alles. Dat pinda’s, koekjes en chips niet goed voor ze is vond ze onzin.
Met elkaar zijn we ook veel weekendjes weggeweest: naar Mol waar pa zijn schoenen liet staan, naar Odoorn waar het in oktober nog prachtig weer was. Naar Vierhouten en Hoenderloo waar met elkaar gingen tennissen en golfen. Op Texel garnalen vangen en appeltaart met slagroom eten, Sinterklaas in Nunspeet te veel om op te noemen. Samen met de meiden vlogen we naar Lanzarote en naar Italië om de verjaardag van Judy te vieren. Slapen in een tent, dan doen we toch maar voor 1 nacht Thea…
Kort na de verhuizing overleed pa in 2002. Ma pakte stoer de draad weer op en ging veel op pad met haar vriendinnen. Met elkaar zaten ze op de wandelclub en maakte mooie wandelingen door het hele land. Ze maakte leuke busreisjes. We hebben alleen maar foto’s dat ze gezellig met elkaar aan een wijntje zaten. Graag ging ze met oom Wim een kaartje leggen bij Ben en Ellie.
We hebben aan de Gerberalaan veel leuke zondagochtenden gehad. Soms was ma nog niet uit de kerk en dan hadden wij al koffie gezet. Altijd gezellig met elkaar en de kleinkinderen. Na 1 “lightje” ging ieder weer zijn weg. Vaak kwam er al een vriendin aan de deur om op pad te gaan. Dan vertrok ma, dronken wij ons wijntje uit en deden de deur op slot. De verjaardagen met vriendinnen werden gevierd met gezellige etentjes.
De laatste jaren begon ze veel te vergeten en kon zij niet meer zelfstandig wonen. Zij is op 14-07-2017 naar het Hoge Heem gegaan. Mooie tijden wisselde minder goede tijden af. Nu ging de Zonnebloem met haar op pad. Tiny en Marja namen Agnes en ma mee naar het strand. Liepen ze een blote man tegen het lijf, wat hebben ze gelachten met elkaar. Ze genoot van de Diva’s en het meezingkoor.
Wat we ons blijven herinneren is haar liefde voor ons en de kleinkinderen. Haar liefde voor bloemen zien we hier om haar heen, dit en alle mooie herinneringen zullen we in ons hart meedragen.