Marjo Noot werd geboren in Kitchener, Canada op 4 februari 1961. Marjo was werkzaam bij Fris en rein. Marjo had één dochter: Angelina. Haar vrije tijd besteedde ze graag aan Lezen en Diamand painten. De laatste woonplaats van Marjo was Vlaardingen.

Mijn moeder was iemand die van haar hart geen moordkuil maakte. Ze had een sterke mening en liet dat ook merken. Ze was altijd bereid om mensen en dieren te helpen. Met het kleine beetje geld dat ze had doneerde ze aan een dierentehuis in Almere, verzamelde oude handdoeken die daar naartoe of naar het asiel gingen. Daarnaast heeft ze heel veel droomdekens gemaakt die ze opstuurde naar stichting de regenboom. Die zorgde dat ze terecht kwamen bij zieke kinderen.
Ook in de flats waar ze werken was ze geliefd (niet door iedereen maar dat kan ook niet) Zoveel jaren heeft ze daar met plezier gewerkt. Het praatje met de mensen, het slap ouwehoeren, de tranen, het lachen ze vertelde er graag over.
Wat was ze trots op haar 2 kleinkinderen. Op wie ze waren wat ze deden. Maar vertroetelen daar deed ze niet aan. Ik hoor haar nog roepen uit de keuken.. Lien koffie? Ja lekker ma. Kaya, Danique willen jullie ook? Ja graag werd er dan in koor geroepen.. Kom maar halen zei ze dan altijd. Wat geïrriteerde gezichten veroorzaakte. Waarom hoef jij het niet te halen en wij altijd wel?? Prachtig vond ik dat. Vervolgens liepen ze trouw naar de keuken om drinken te halen en Oma te bedanken. Zo mochten ze ook regelmatig in haar kleingeldpotje om er 5 euro uit te halen. Met een volle portemonnee met 10 en 20 centjes naar de stad.
Mijn moeder was gek op honden. Het liefste had ze er altijd 2. Na haar grote liefdes Dizzy, Ginger en Sara bleef het stil in huis. In haar kamer vind ik een envelop met geld op de envelop staat PUP. Ze was aan het sparen voor een teckel pup. Nog even volhouden zei ze tegen mij als ik met pensioen ben ga ik mijn pup halen. Die pup zal er nooit komen...