Zestien jaar lang stond ik iedere week twee uur naast Marjanne in ons Alomtonenkoor. Hoorde ik haar prachtige diepe stem trefzeker nieuwe harmonieën toevoegen aan de liederen die we zongen - uit de losse pols.
Ze was gewend geweest ook in de hogere registers een enorm bereik te hebben, maar vrij plotseling moest ze delen van de tekst playbacken omdat ze bepaalde tonen niet meer zingen kon. Dat is ongetwijfeld een zwaar verlies geweest voor iemand die altijd moeiteloos alle genres en partijen kon zingen, maar zeuren was niet Marjannes stiel: ze paste zich aan en verrijkte ons koor met een warme bas.
Regelmatig opperde ik dat we eigenlijk iedere week een mooie opname moesten maken van één lied, zodat we later, in het bejaardentehuis, het hele repertoire met onszelf konden meezingen…
Leuk bedacht, laks gehandeld, helaas.
We zullen het moeten doen met de snippers die bij onze optredens zijn opgenomen.
Omdat ons ouder wordende koor niet altijd meer zuiver zong en veel stemmen ieler werden, stelde ik Marjanne voor dat we wat meer zouden leunen op solo’s van de vrouwen die dat nog wel aankonden. Ik wilde heel graag dat zij ‘Deep peace’ voor haar rekening zou nemen – volgens mij geknipt voor haar stem.
We zijn er niet aan toegekomen….
Daarom zing ik het nu voor haar, als afscheidsgroet aan een bijzondere, veelzijdige, kunstzinnige, kunstminnende, ondernemende, ruimhartige, geduldige, betrouwbare, sociaal betrokken, ongelofelijk muzikale en o zo dierbare vriendin…
Prabhati Verburg
(een eigen opname toevoegen lukt me niet, dus hier een veel mooiere uitvoering van Donovan)
https://youtu.be/rCb4U3XeOHc