Beste Marco, want lieve zeggen we als mannen onder elkaar niet,
Daar sta je dan midden in de belangstelling, iets wat je niet graag doet zover ik je ken. Doordat Lara in september 2010 besloot te gaan voetballen bij DSS maakte ik kennis met de familie Spanjaart. Daarbij was het mooi om de betrokkenheid van Ben, Pascal en Kim, op de achtergrond, te zien bij het voetbal van Lara. Zelf mocht ik af en toe een wedstrijdje van Lara haar team fluiten. Tot Ben op een gegeven moment vroeg “mag mijn broer een keer fluiten, dat vindt hij leuk?”
Op het moment dat Ben deze vraag stelde, was het halve veld intussen door Lara en haar teamgenoten ingeruild voor een heel veld. Naast dat Lara als keepster in het veld stond was Ben de trouwe en gedreven coach die aan de kant stond te coachen. Bij het fluiten van de wedstrijden voor de KNVB probeerde je het altijd zo te plannen dat je de thuiswedstrijden van de Spanjaartjes bij DSS kon fluiten.
Vanaf dat moment was het bijna iedere thuiswedstrijd raak dat jij de thuiswedstrijden van Lara en Ben hun team floot. Mooi was het om dan als buitenstaander te zien dat niet ieder familielid het eens was met de beslissingen die door “de man in het zwart” werd genomen. Overigens was het begrip “de man in het zwart” een breed begrip. In de loop der jaren heb ik je in alle kleuren scheidsrechtertenues voorbij zien komen. Één ding stond als een paal boven water dat deze tenues er altijd even strak en gelikt uitzagen. Was je nat geregend of getranspireerd dan kwam er na de rust een ander tenue tevoorschijn.
Vanaf 2014 werd jouw betrokkenheid bij DSS steeds groter. Het rood groene virus had ook jou geraakt. Je was meer wedstrijden aan het fluiten en Ton, onze wedstrijdsecretaris op zaterdag, had je bereid gevonden om de wedstrijdtafel te bemannen. Als je maar de wedstrijden van Lara kon fluiten. Dit werd dan natuurlijk door Ton geregeld.
Ook in deze periode was het dat er momenten waren dat het mentaal tegen zat. Van Ton en Jelle, ook een DSSer in hart en nieren, hoorde ik dat jullie hier samen goed over konden praten. Tijdens deze gesprekken gaf je aan dat voetbal dan een mooie afleiding was om je zinnen te verzetten en iedere keer kwam jouw grote liefde voor Ben, Kim en Lara naar voren in deze gesprekken. Dit was dan ook een belangrijk iets voor je wat je positieve energie gaf. Door Samenspel Sterk was zeker ook op je van toepassing in die tijd. Met enige regelmaat liet je een KNVB wedstrijd schieten om bij DSS actief te kunnen zijn. Voor jou maakte het niet uit of het ging om de vrouwen 1 te fluiten in de eerste klasse of de jongens D12 in de 5e klasse, als je er maar plezier in had.
Naast veel plezier straalde je ook rust en gezag uit. Dit laatste zorgde er voor dat de wedstrijden die onder jouw leiding stonden vaak probleemloos verliepen. En ondanks je warme band met DSS was jij als scheids altijd neutraal. Je appte Jelle, ook een DSS scheidsrechter, een keer na een wedstrijd van DSS VR2 die Jelle gefloten had.
“Ik zie dat jij gister vrouwen 2 gefloten hebt en geel gegeven hebt én opgeschreven op het wedstrijdformulier, complimenten!” Dat was jij ook Marco, je volgde alles.
Zelf heb ik je ook menig maal als coach als scheidsrechter mogen treffen. Goed was het te zien dat je in het spel de randjes op liet zoeken. Een mooie uitspraak van je die mij bij staat “ga doooorrrrrrrrrr”.
Dat doorgaan deed je ook bij DSS, want ondanks dat Lara en Ben het rood groen van DSS verruilde in 2017 voor het zwart wit van OG bleef je bereid om wedstrijden voor DSS te fluiten. Vaak was je degene die inhaalwedstrijden op de doordeweekse dagen bij ons wilde fluiten. Op zaterdag bleef je de wedstrijden van Ben en Lara hun team fluiten, maar op zondag zorgde je er voor dat je een wedstrijd bij DSS kon fluiten voor de KNVB.
Zoals eerder gezegd was voetbal voor jou een mooie uitlaatklep. Een positieve motivator om aan de gang te gaan en te blijven. Enkele weken terug kwam aan deze ontspanning een abrupt eind door een virus wat dezelfde naam heeft als een bier merk. Jouw motivator viel weg. Waar de laatste weken veel aandacht is voor mensen die fysieke problemen hebben, worden de mensen met mentale problemen wel eens vergeten.
Ik weet zeker dat je in deze periode niet bent vergeten door Ben, Pascal, Kim, Lara je moeder en je andere naasten. Je bent niet vergeten door de speelsters van OG, de mensen bij DSS en de KNVB. Misschien voelde dit wel zo voor je.
Marco ik wil je namens 372 voetballende meiden en 1.203 voetballende mannen van DSS bedanken, bedanken voor je inzet en bedanken voor je toewijding voor DSS.
Op persoonlijke titel wil ik je bedanken dat ik je heb mogen leren kennen als een goed en sterk mens. Een man die heel veel heeft meegemaakt en man met littekens, maarrrr
No scars to your beautiful, you’re a star and you’re beautiful !!!!
