Er zijn al weken voorbij. Nog steeds niets geschreven door mij. Ik houd je in leven zolang ik er nog niet aan toe wil geven. Ik hoor je, ik zie je, ik voel in mijn innerlijke belevingswereld. Een mooi plekje waar niemand bij kan komen. Alleen maar jij. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan je denk. Dat je even wil bellen voor een adviesje, een appje voor een mededeling te doen, de deur voor je open wil maken voor een bakkie Cafeïne vrije koffie . Maar geen een van allen lukt. Kan niet meer. Nooit meer. Ze zeggen zolang je nog over iemand praat leeft die nog voort in je hart. Wanneer je niet meer over iemand praat dan is die gene ook echt niet meer hier. Ik denk dat jij voor altijd voort zult leven in mij. Wat een leegte laat jij in mij achter. Zoals jij altijd over mama zei: jullie zijn 2 keer jullie mam verloren. 1 keer met de hersenbloedingen en 1 keer met t overlijden. Maak daar nu maar 3 keer van. 3 keer scheepsrecht maar niet in de positieve zin dit keer. De moeders die ik heb gehad zijn beide weg. Niet meer hier. Ik moet op eigen benen staan. En dat gaat met lukken want jij hebt mij een goede basis gegeven. Maar het zal zwaar zijn. Je hoefde niet te koken of te wassen voor me, of wat dan ook. Ik denk dat t allemaal smoesjes van me waren in continu in contact samen te zijn. En een extra reden om je een dikke knuffel en een kus te kunnen geven en de dankbaarheid voor alles naar je te tonen. Maij ik zal nooit uitgepraat raken over jou. Niet over de leuke dingen zoals alle vakanties en uitjes, de zorg die je op je hebt genomen maar ook de minder leuke dingen. De zorg die ik toch wel al zon 20 jaar om jou had. Ik hoop lieverd dat je je rust nu hebt. De rust die je eigenlijk al zo ontzettend lang verdiende het zou egoïstisch zijn als ik je hier zou willen houden omdat ik je niet kan en niet wil missen. Ik laat je vrij, fladderend als de vlinder. Ik laat je vliegen waar je maar wilt. In de hoop dat je gelukkig bent nu daar waar je ook bent. Groet je iedereen daar van me? Geef je ze een dikke knuffel van me? En vraag vergeving voor mij. Lange verdriet. Hopelijk geeft het alleen maar aan hoeveel ik van jullie allemaal houd. Voor altijd! Ik hoop dat je nu over mijn schouder mee leest of anders daar waar je ook mag zijn een internet verbinding hebt. Dat je toch nog even dit allemaal kan lezen. De tijd is nu aangekomen dat het wat rustiger wordt. Dat ik nu echt mag gaan rouwen. En hoelang dat gaat duren kan geen mens zeggen. Maar dat het pittig gaat zijn kan ik je wel vertellen . Maij je was speciaal en je blijft speciaal. Speciaal voor mij en speciaal in mijn hart. I love you en dank je wel voor alles alles alles alles alles alles alles wat je voor ons gedaan hebt. Ik zal het nooit vergeten. Dank je wel. En Maij, tot ooit! Till we meet again XxXx love you for ever

May, Wat ga jij een leegte achter laten, de steun die jij mensen gaf, is me in je dienst heel duidelijk geworden.
Maar ik wil je zeker bedanken dat je er altijd was voor de kinderen van onze Frans en zijn kleinkinderen, wat hebben zij een mooi tijd met jou door gemaakt, dat gaan ze nooit vergeten, en daar zijn ze jou ook heel dankbaar voor.
Toch zijn er een paar dingen die ik jammer vind, en ja jouw appeltaart, het recept dat je echt niet met mij wilde delen, en ook wilde ik graag met jou je lekkere hapjes maken zodat ik daar ook mensen blij mee kon maken, maar nee daar stond je niet voor open.
Ik hoop niet dat je het erg vind maar ik heb al zitten Google naar appeltaarten en ga ze uit proberen als het lukt noemen we het geen appeltaart maar Maytaart.
May,dankjewel voor alles❤️

De tijd die wij samen gehad hebben was lang en soms intensief.
Vanaf je derde tot 72ste is een hele tijd, waarin ontzettend veel leuke, en minder leuke dingen zijn gebeurd.
Van aardbeien plukken voor mij, en in je witte rok bewaren op 6 jarige leeftijd, tot spareribs achter je bh bewaren(want dan bleven ze lekker warm)
Bedankt voor de snoepzakjes voor de kleinkinderen, ze keken er naar uit.
Veel gelachen op de vele vakanties, van ''aufflikkeren'' in Zweden tot de kerktorens beklimmen in Tsjechië, en altijd vaste prik afsluiten met een kaarsje aansteken bij Maria.
Van de wielklem tot de komkommer achter het keukenkasje bij Karel, en de fietstoer op het Bels lijntje met de fietsen van Frans en Jacqueline.
Zeker willen wij je danken voor de tijd dat je mijn moeder voor een lange tijd om de 14 dagen kwam verzorgen toen mijn vader was overleden.
De visroute en "Allerzieliggen" Waren jaarlijks terugkerende hoogte punten.
Roland, Tamara, Maaike, Lorenzo, Iris en Nick, bedankt wat jullie allemaal voor haar gedaan hebben.
Tot later, liefs van Marian en Tonnie.

Lieve May,
Ik heb je leren kennen via de stichting Hulp aan Roemenië , als een lieve, behulpzame en gezellige vrouw
Je had altijd een luisterd oor en indien nodig advies.
We hebben bij de stichting veel plezier gehad en je kon het ook goed vinden met mijn vader, d'n Dré 💖
Je zult erg gemist worden door Ro en Maaike en de Kids. Hun wens ik heel veel sterkte en je leeft voort in vele harten ❤️

Lieve familie,
Wat gaan jullie tante Maij missen,
niet alleen de spontane bezoekjes, maar ook de appeltaart, de pan met stoofvlees en vermoedelijk nog veel meer (van die kleine) dingen.
Veel sterkte met het verlies de komende tijd, ik weet zeker dat jullie en ook andere haar niet zullen vergeten.

Liefs XXX
Gerard van Kuijk

Maij, bij deze wil ik jou bedanken voor alles wat je voor mijn gezin hebt gedaan. Je was er altijd, zeker met het ziek zijn van Els en naderhand voor Roland en Maaike. Maar ik denk ook terug aan de mooie dingen zoals dagjes weg of aan die mooie vakanties met z'n alle. Je hebt veel gedaan voor mijn kinderen en zeker voor de kleinkinderen. We gaan je missen zeker ook met de verjaardagen, dan had je altijd weer een appeltaart klaar.
Maij rust zacht.
Groetjes Frans en Jacqueline.

Wat kennen wij elkaar toch al lang, we zijn samen naar Roemenie geweest, we sliepen samen op een kamer!
We hebben altijd veel samengewerkt bij de stichting tot het laatste moment.
De laatste jaren kwam je elke woensdag koffie drinken en bracht je veel glutenvrije boodschappen mee, en voor Wil altijd een appelflap en voor mij iets glutenvrij lekkers.
Ik ben blij dat ik je tot het laatst toe gesproken heb via de telefoon en app. We hebben zelfs nog een paar keer gelachen.
Maij wat zullen wij je missen!

Liefs,
Ans en Wil Vrins

Lieve Maij,

De cirkel is rond!
We gaan jouw appeltaart missen maar het meeste gaan we jouw missen.
Jacqueline.

Ik heb je leren kennen al lang geleden via mijn ouders. De laatste jaren zag ik je regelmatig, je kwam iedere woensdag koffie drinken bij mijn ouders. Ik vond het altijd gezellig met jou, altijd vroeg je hoe het met mij ging en met mijn gezin. Ik wil je bedanken voor alles wat je voor ons pap en mam hebt gedaan, niets was te veel voor jou! We zullen jou missen Maij!
Liefs,
Leonie, Rens, Sjors en Janneke van der Weegen - Vrins

Lieve familie..maaike en lorenzo
Heel veel sterkte met het verlies van deze lieve ,voor jullie zoveel betekenende tante..ook wij zullen haar niet vergeten xxx
Liefs x miranda
Fleur& merijn..