Luc,
Dè ge bedankt zijt dè witte!
Ok vur die skône assists…
Grtz. Ed

Als ik aan Luc denk hoor ik altijd de onmiskenbare klank van zijn stem. Bij het verstrijken van de jaren valt het me op dat het zo gemakkelijk is om die nog steeds voor de geest te halen. Het tweede dat ik van hem bijdraag is zijn bezoek aan ons gezin in Australie. Hij was met grote afstand de fijnste gast die je je kunt voorstellen en ook de leukste voor de kinderen. Wat ik ook gevoeld heb is de enorme liefde voor Judith. Hij wist meteen dat ze 'het' was, zijn grote liefde. Als ik het kaartje last, moest ik denken aan wat hij vertelde over het overlijden van zijn vader, die rustig was gegaan: "Zo wil ik dat ook." Ondanks het verdriet van 'veel te vroeg' denk ik dat hem dat gelukt is als ik lees wat er op het kaartje staat. Ik vind het heel jammer dat we de laatste 10 jaar geen contact meer hadden, maar ik ben blij wat ik van hem heb meegekregen! Heel veel sterkte aan Judith, Julie en Mink. 💕

Ik ken Luc vanaf mijn 12de zo ongeveer. Via Huub Verschuuren, een van zijn vrienden waarbij ik op school zat. Via Huub hebben we met ons drieën gebasketbald. CBBC (Con Brio Basketbal Club). Het was altijd gezellig. Luc was onze leider. Hij had het beste spelinzicht. Ook toen al zeer alert en kritisch en altijd scherp.

Zo hebben we wedstrijden gespeeld waar dan de tegenpartij een scheidrechter moest leveren . Die scheidrechter reageerde op, zo had Luc uitgevonden, een klap als je die op je eigen bovenbeen gaf. De tegenstander kreeg dan een straf (een 'P' heette dat. Bij 5 'P'-s > werd je tijdelijk uit de wedstrijd gezet). Die klappen op onze benen deden we niet om de tegenstander te 'naaien' maar de tegenstander probeerde dat wel met ons. Luc wist daar handig een stokje voor te steken.

Verder zaten we ooit bij Huub thuis op de zolderkamer. Visnet met van die gekleurde ballen aan het plafond en Luc deed dan een Mick Jager imitatie. Veel gelachen!
een andere keer waren we bij Luc thuis in het gangetje op een zoldertje/schelf dat daar was. Onduidelijk wat we daar uitgevroten hebben. Gewoon gezellig bij elkaar zijn denk ik.

Later zijn we elkaar een beetje uit het oog verloren maar nog regelmatig elkaar tegengekomen en wel eens ingehuurd als dagvoorzitter.

Luc was altijd scherp, was (maatschappij)kritisch, altijd alert, een knokker, een zeer goed en bovenal dapper mens. Dapper omdat Luc zoveel zelfspot had over het leven dat hij leed. Ik vind het zo ontzettend knap hoe Luc van iets, wat nou niet bepaald positief kunt noemen, iets positiefs probeerde te maken en daarin ook in een bepaald opzicht zeer geslaagd is. Dapper! Luc wordt gemist!

Aan alle betrokkenen wil ik heel veel sterkte wensen met het verwerken van dit Grote verlies.

Koen Verspaget.

Tranen gelachen met VSDG en de typetjes op YouTube. Veel plezier gehad met de Feliciano's. Kortom: je maakte het leven een stuk leuker en je zult door velen gemist worden. Wij wensen jouw familie en naaste vrienden heel veel sterkte.