Lieve Linda,
Ik heb met jou samengewerkt op afdeling Orthopedie in het Franciscus ziekenhuis te Roosendaal. Ik kende je daarvoor al van de opleiding verpleegkunde. Een jaar lang heb ik genoten van jouw gezelschap. Je was spontaan, altijd optimistisch, chaotisch, gevoelig, goedgelovig en je had je 'hart op de tong'. We hebben veel gelachen om jouw ' gekheid'. Een uitspraak die we niet zullen vergeten was 'Once you go black, you never go back'. Je kwam toen net terug van je avontuur uit het Dominicaanse Republiek. We zijn beide tegelijk vertrokken uit het Franciscus ziekenhuis. We zijn elkaar daarna uit het oog verloren maar wist wel dat je het geluk weer had gevonden in Tilburg. En daar was ik echt heel blij om.
Linda, je was een aardengel die licht uitstraalde, helaas zoeken 'donkere zielen' dat licht op om zich beter te voelen. Het is je uiteindelijk fataal geworden. Je was een hele sterke vrouw, met je kracht wilde je iedereen 'helen'. Ik ben ervan overtuigd dat je de beste moeder bent die een kind zich kan wensen. Het houd me al lang bezig dat Jeremy dit ontnomen is.
Linda, ik denk ook dat het hierna niet afgelopen is en dat je hopelijk bij de liefdes bent die je hier zo moest missen. Ik voelde dat je een gevoelsmens was en iedereen die een band met jou heeft,kunnen heel trots zijn jou in hun leven te hebben gehad. Je bent een voorbeeld voor vele mensen die het leven hier op aarde niet zo positief voor elkaar kunnen krijgen zoals jij dit had. Je leeft voort in de harten van je dierbaren, die ik heel veel sterkte wens met het verlies van zo'n krachtige vrouw als jij Linda.
Mijn complimenten wil ik uitspreken naar de uitvaart onderneemster die gisteren de uitvaart begeleide. Zij heeft het prachtig gedaan, kon gewoon niet mooier. Ook voor de woordvoerster van het Twee Steden ziekenhuis een groot compliment. Zoals zij jou beschreef herkende wij als oud collega's helemaal.
Lieve Linda, het gaat je goed daar waar je nu bent...
De hemel heeft er een pure en prachtige ster bij.
Liefs Kim Haast
