In 1993 leerde ik je kennen. We zaten samen op de Anna Hoeveschool in Brielle en later gingen wij beide naar de 't Huis ter Lande in Rijswijk. Hier hebben we samen veel leuke momenten meegemaakt. Niet veel later leerde je mijn zus kennen en kregen jullie een relatie. Je werd ineens mijn zwager! Ik herinner mij de leuke uitjes toen jij als enige nog je rijbewijs had gehaald. Je reed ons overal naar toe. Je hebt veel voor mij betekend als vriend en als zwager. Je was voor mij de broer die ik nooit gehad heb. Je draaide nergens je hand voor om. Ik kon je altijd en overal voor bellen. Je stond altijd voor mij klaar. Zelfs in de nacht, als er weer eens een grote spin uit huis gehaald moest worden, maar ook toen er verhuisd moest worden naar Rotterdam. We gingen samen als een stel zigeuners met alle meubels op een aanhangwagen dwars door Rotterdam. Ook herinner ik mij de leuke wintersport vakanties, de gezellige feestdagen met de familie en alle andere mooie momenten die wij de afgelopen 27 jaar samen hebben meegemaakt. 27 jaar Leon, en nu ben je er ineens niet meer. Het is zo onwerkelijk en zo oneerlijk. <br /> <br /> Ook voor mijn gezin, Daan en Isa, ben je er altijd geweest. De grote, stoere en sterke oom Leon! Wij zullen jou ontzettend missen. Liefs Wendy, Daan en Isa.<br />

Ondanks jouw afscheid, <br /> is het besef er nog steeds niet.<br /> Ik zal onze herinneringen nooit vergeten, en gelukkig hebben we de foto’s en video’s nog om naar terug te kijken. <br /> (Bijv onze parachutesprong 18 jaar geleden????)<br /> Je hebt je gedragen als een broer voor mij, <br /> jij was er ALTIJD.<br /> Ik beloof dat ik een goeie tante zal zijn voor de jongens, ALTIJD.<br /> <br /> Liefs, Robyn<br />