Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Ik mis je zo erg.. Ik denk dagelijks aan je.

Donderdag 6 februari, Bergen op Zoom, 't Appeltje...
Lieve lieve, prachtige dochter van mij.
Op vrijdag 28 februari 1997 om 12.30 uur werd jij met ruim 8 pond in de Bergsebaan geboren. Na 1,5 uur persen, ook toen maakte je het me niet al te gemakkelijk, kwam je ter wereld.
We zijn nu bijna 28 jaar verder. Het is vrijdag 31 januari 2025, nog geen week geleden, ook op een vrijdag dus, voelden wij de wereld onder onze voeten wegzakken toen je in dezelfde straat deze wereld verliet.
In de bijna 28 jaar dat je bij ons was, was jij vanaf dag één mijn grootste leermeester en kenden we vele uitdagingen. Dat was niet altijd even gemakkelijk, maar toch vonden wij elkaar altijd weer. Wij konden niet mét, maar ook niet zonder elkaar en wat hielden wij van elkaar, ook al spraken we dat misschien te weinig uit. De laatste tijd was je zo goed bezig en wat zijn we daar trots op, maar ook dat hebben we te weinig uitgesproken, dus lieverd, bij deze: "Ik hou zoveel van jou en ben echt beretrots op jou".
Dat wij ons kind verloren hebben is niet zoals het hoort, maar het meest verschrikkelijke vind ik nog dat Mason en Zion geen mama meer hebben.
Onze kerkklok, de klok waar ik door ons raam als 1e op kijk als ik wakker word stond al dagen stil op kwart over zes. Afgelopen vrijdag kwam je rond dat tijdstip bij ons Mason afzetten, omdat je moest gaan werken.
En de tijd, die staat nog steeds stil......

x, voor altijd jouw mama, I love you to the moon and back..............