Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Ik mis jullie nog elk moment. Mijn herinneringen aan jou, Pa en Ma zijn nog levendig en onuitwisbaar.

Henri

Lieve opa , nooit zal ik jullie vergeten

Mijn lieve opa,
Je was er altijd voor mij van jongs af aan. Samen stukjes rijden patatje eten in Scheveningen met je oud Hollandse muziek of krontjong dan nog even door de verrekijker kijken en die heerlijke rit terug. Of een ijsje eten in Hoenderlo bij het openluchtpodium. Of naar de schietbaan kogels zoeken. Later werden het brommers sleutelen we trokken ze uit elkaar en bouwden ze weer op in de garage of we gaven ze weer een ander kleurtje . Het waren heerlijke momenten samen en veel gelachen. Toen ik bij jullie woonden had ik je ook wel eens boos maar dat was meestal snel weer over en was altijd terecht hahahaha. En toen werd je ziek op een dag een dag waar ik al jaren mee bezig was omdat ik zo bang was je te verliezen. Je werd steeds zwakker maar had toch nog steeds vuur in je ogen totdat het mis ging maar gelukkig kwam je toen terug en je vertelde dat je je lievelingsnicht had gezien en dat je er heen wou rennen maar ze ging weer weg en jij kwam terug gelukkig. De familie reünie in Breukelen bijna iedereen bij elkaar en je moest en zou de hete makreel eten terwijl je wist dat je dat niet mocht.
Toen werd ik gebeld door Elbert ik reed als een bezetene naar het ziekenhuis Oom Elbert stond beneden en knikte nee maar wou t niet geloven ik rende naar je kamer maar je was echt weg.....de pijn het verdriet het gierde door mijn lichaam en ik kon alleen nog huilen. Ik mis je nog elke dag opa en heb zoals je waarschijnlijk wel weet mijn oudste zoon naar jou en papa vernoemd. Ik vertel ze allebei nog regelmatig over onze avonturen en wat je voor mij betekende. Het gemis blijft soms met een lach, soms met een traan maar voor mij zal je altijd voortbestaan. In mijn hart topper

Je kleinzoon

Lieve Papa, Pa, Vader. Tijdens je ziekteperiode, de laatste jaren van je leven noemde ik je soms ook Lambiek omdat ik vond dat die naam bij jou hoorde. Maar waarom weet ik nog steeds niet. Ik denk meer als koosnaampje omdat ik het vreselijk met je te doen had. Nu kijk je al weer 18 jaar naar ons vanuit de hemel en waak je over ons. Het zal je vast niet zijn ontgaan dat het met je gezinnetje niet zo best gaat. Behalve je enige dochter zijn je zoons allemaal ziek. En wat ons daardoor te wachten staat, kan niemand ons vertellen. De tijd zal het leren, tenminste als we die tijd ervoor krijgen. Mijn belofte aan jou om mama te verzorgen gaat met ups en downs. Jij weet als geen ander hoe lief mama kan zijn, maar ook dat ze soms niet aardig is, onredelijk kan zijn, eigenwijs is, partijdig is en soms een tikkeltje egoïstisch als het gaat om haar eigen en onze ziektes. Soms wil ik het bijltje erbij neerleggen als de situatie weer eens ver boven mijn pet gaat. Maar ik kan haar niet in de steek laten. Dat voelt slecht, heel slecht. Zolang we mama thuis kunnen blijven verzorgen gaan we ervoor. Belofte maakt schuld Pa. Maar ik weet zeker dat je mij het niet kwalijk zult nemen als ik onze waardevolle afspraak, door onvoorziene omstandigheden. niet zou kunnen nakomen. Vooralsnog blijf ik mijn best doen. Pa ooit zijn we weer samen. Henri