Lieve Kees,
Na het overlijden van onze moeder - op 19 oktober 1954 - bleef papa met 8 kinderen (4 jongens en 4 meisjes) achter. Dat was een moeilijke tijd…. Wat waren we blij dat tante Wil (zus van papa) haar vaste baan had opgezegd om voor ons te zorgen. Zij leerde ons dat wij altijd elkaar moeten helpen. Ook Miny van der Haar kwam regelmatig verstelwerk bij ons doen, en door een zus van oma in Kampen werden onze kapotte kousen gestopt.
Zo, kwam het op enig moment, dat jij en ik de grote maandagwas, samen gingen verzorgen, met alle leuke en minder leuke dingen die daarbij hoorden. Zo kreeg ieder kind zijn taak.
Papa vond een andere lieve vrouw, waarmee hij is getrouwd. Kees, Cilia en ik mochten mee om het huwelijk mee te maken, een hele belevenis. …Wij kregen er nog 1 broer en 3 zussen bij.
Zo beleefden we samen veel en hadden ook veel steun aan elkaar als oudsten van het gezin.
Ik trouwde in 1967 en 3 jaar later trouwden jullie. Jullie werden peter en meter van onze Monique, zij is helaas niet meer onder ons maar wel in onze en jullie gedachten. Ieder jaar kwamen jullie op haar verjaardag, een hele steun voor ons.
Het was niet alleen maar kommer en kwel bij ons maar er waren ook mooie tijden.
Jullie namen Marjo mee als jullie met vakantie gingen onder anderen naar de Nederlandse kust en naar Finland zodat ook zij vakantie had… want wij gingen door de drukte niet op vakantie. Wij waren jullie daar heel dankbaar en blij mee.
Later gingen wij ook samen met jullie, jullie kinderen Yolande en Antoinette en wij met Liane naar Italië en Denemarken op vakantie, waar we heel erg van hebben genoten. Samen ondernamen wij veel dingen, onder anderen surfen op het Idro meer, klimmen naar het kruis dat op die heel hoge berg stond….. naar Venetië en een rondreis in Denemarken. Dat waren heel fijne en mooie vakanties.
Joop heeft bij jullie in Heenvliet centrale verwarming aan gelegd dat klaar moest zijn voordat bij jullie het eerste kindje werd geboren. Dat was aanpezen maar… het is gelukt. Alleen het ging met Yolande niet goed en zij moest in ijltempo naar het ziekenhuis worden gebracht. Zoals je wel kunt bedenken lukte Joop en Kees dat wonderbaarlijk goed. Gelukkig zonder ongelukken en …op tijd en Yolande …. zij is voorspoedig opgegroeid.
Die nacht heb ik bij Tonny in bed geslapen. Joop en Kees moesten genoegen nemen met andere slaapplaatsen. Joop vond dat maar niks en kwam heerlijk tussen ons in liggen, en Kees ….die heeft die nacht heerlijk in dat andere bed geslapen (hij lag dan in ieder geval niet op een klein gedeelde plek met minder dekens ).
Toen jij 50 jaar werd Kees…. hebben Han (onze schoonzoon), Joop en Jacques de avond ervoor een Abraham in jullie tuin in Leek gezet. De buurman vertrouwde het niet en stuurde de politie op hun af. Maar ondanks dat hebben ze heel veel plezier gehad.
Met elkaar hebben we ook afscheid genomen van onze lieve zus Tineke…. nu alweer 8 jaar geleden.
Vele jaren hebben wij samen, om en om, oud en nieuwjaar gevierd. Fijn om daar op terug te kijken.
Op 18 september 2020 waren jullie 50 jaar getrouwd. …Helaas kon het feest door de corona perikelen niet doorgaan maar op de familie dag, in plaats van het familie- weekend, van datzelfde jaar heeft de organisatie ervoor gezorgd dat de aanwezige familieleden en jullie als verrassing alsnog het feest samen hebben gevierd. Iedereen was blij en jullie genoten er ten volle van.
Zo beleefden en deelden wij veel met elkaar!
Op de overlijdenskaart staat een mooie tekst die inderdaad jouw leven weergeeft,
Weinig nemen en veel geven
Altijd hartelijk en warm
Als de mensheid zoals jij was
Was de wereld niet arm.
Lieve Kees bedankt voor alles, je was een lieve broer voor mij en voor ons allemaal.
